അടുക്കുവാൻ ശ്രമിക്കുന്തോറും അകലങ്ങളിലേക്ക് നാം പിരിഞ്ഞുപോയി ...
നിനക്കായ് ഞാൻ കണ്ട സ്വപ്നമെല്ലാം പാഴ്കനവായി പോയതെന്തേ
ഇഹത്തിൽ നരകത്തിൻ വിത്തുകൾ പാകിടാം അമിതംമാം സ്നേഹവും വിഷമതു നിശ്ചയം
രണ്ടുനാലടിച്ചോണം, ആര്‍പ്പ് വിളിച്ചോണം, പാമ്പായി അവതരിച്ചോണം,
എൻ ശക്തിയാണവൾ അതിലേറെ ചൊല്ലേണ്ടു എൻ ബലഹീനതയും തന്നെയവൾ
നോക്ക് മനുഷ്യാ, നിന്റെ മനസ്സിൽ നോക്ക്. നിന്റെ മാത്രമോ, നിന്റെ ഗണത്തിലൊരോരുത്തന്റെയും മനസ്സിനുള്ളിൽ!
ജനവാസമില്ലാത്തൊരു റോഡിൽ, കാത്തു നിന്നു ഞാനുമെൻ കുഞ്ഞു- പേരകുട്ടിയും ബസ്സിനെ നോക്കി.
മാനവാ നട്ടുവളർത്തൂ നാളെക്കൊരു തണൽ,പിന്നെ നെഞ്ചിൽ കൈവച്ചുപറയൂ, വളർത്തി വലുതാക്കാമെന്ന്... സഖേ... !
മഹാമാരി വന്നെല്ലാം കവരവെ എന്തിനെന്നെ നീ ബാക്കിവച്ചു?
എൻ വിശപ്പിന്റെ വിളികൾ കെട്ടടങ്ങുന്നു അശാന്തിയുടെ ഈ രാവിലന്ത്യമില്ലെങ്കിൽ
എനിക്കായ് രണ്ടുത്തുള്ളി കണ്ണീരിറ്റു വീണു മണ്ണിൽ നനവാർന്ന മിഴികൾ വിടചൊല്ലി ദൂരെ
അധ്വാനിയായ മനുഷ്യജീവിതങ്ങൾക്ക് ആദരം പ്രകടിപ്പിക്കുന്ന നാടാണ് ... എല്ലാവരും തുല്യമായി ജീവിക്കാൻ പഠിപ്പിച്ച നാടാണ് കേരളം
പ്രണയം എൻ മൊഴികളിൽ അലിയും തേനിലും മധുരം
ഭൂമിയും വരണ്ട മനസ്സുകൾപോൽ നിർജീവമായ് കിടന്നുറങ്ങുന്നൂ
എന്റെ രാജ്യം എന്നമ്മ
അന്നു ഞാൻ പൂക്കളേക്കാൾ സുന്ദരിയായിരുന്നു
പ്രണയമവളിൽ മഴയായി പെയ്തിറങ്ങി
നിൻ പ്രണയമാപിനിയിൽ ഞാൻ തെളിയുന്ന നേരം..
കരഞ്ഞു തളർന്ന രാവുകളെയോർത്തു ഇന്നെനിക്കു നഷ്ടബോധമില്ല
കൂട്ടം തെറ്റിയൊരു പക്ഷിയെ പോൽ പറന്ന് വാനിലുയരുക.
Romance
Horror
Thriller
Crime
Inspirational
Children
Abstract
Tragedy
Classics
Drama
Fantasy
Action
Comedy
ആദ്യാമി
ഒരു കുഞ്ഞു സൈ...
കൈത്താങ്ങ്
പ്രണയം
കിനാവ്
വർഷം
കണ്ണുകൾ
മാമ്പൂവും മക്...
ഉറവ്
നീ എന്ന താഴ്‌...
പ്രകൃതിയുടെ പ...
അച്ഛൻ
യാത്രാമൊഴി
വ്രണപുഷ്പം
അന്ത്യനിമിഷം
മരണത്തിനു നിറ...
മനുഷ്യൻ
കാബൂളിന്റെ രോ...
പകർച്ച വ്യാധി
അവശേഷിപ്പുകൾ
തനിയെ...
മുഖം മൂടികൾ
ഇന്നത്തെ ശരി
കുട
തുലച്ചു
ചിലന്തികൾ
മുംബൈ
കലികാലം
കർഷകൻ
സൂര്യോദയം
സഫലമീ യാത്ര
നാഗം
ജീവിതം
കവിത:കടലാഴങ്ങ...
പ്രണയിനി🌹
അവൾ...
കവിത:ഒരു ചിത്...
തിരിഞ്ഞുനോട്ട...
വേർപാട്
റോസുപോൽ നാം
Library
പ്രൊഫൈൽ
