മേഘത്തോട്
മേഘത്തോട്
1 min
877
വേനലിൽ വാടിയ ഹൃദയത്താളത്തെ
നീ മഴയായ് പെയ്തുണർത്തി.
എങ്കിലും ഈ മാരിയിൽ എൻ കണ്ണീർ -
ത്തുള്ളികൾ നിളയായ് ഒഴുകി ദൂരെ...
നീലനിലാവിൽ നീ എൻ നിലവിളി
കേൾക്കാതെ മയങ്ങിയോ വാനിൽ,
എൻ നിദ്രനിശ്വാസം പോലും നിൻ
പേരു വിളിക്കുന്നു മെല്ലെ.
നിൻ ഓർമ്മകൾ എന്നിൽ ഒരു പൊൻ
വസന്തമായി വിരിയുമെങ്കിലും,
നിൻ വിരഹ മെന്നിൽ ഒരു തീരാ-
ദുഃഖ കടലായ് മാറും.
വെൺമേഘമേ എന്നിൽ നിന്നുമെവിടെ
പോയ് മറഞ്ഞു നീ ...
എൻ ഹൃദയം നിനക്കായ് കാത്തിരിക്കുന്നു ,
ഈ രാവിലും മൂകമായ് ...