ଯାଦୁ

ଯାଦୁ ଖେଳ ପଡିଆରେ ଖେଳା ଯାଇଥାଏ

ନାନା ରଙ୍ଗ କୌଶଳେ ସେ ଜନ ମନ ମୋହେ।

ବାଜିକର ମାନେ ଖେଳ ଥାଆନ୍ତି ଦେଖାଇ

ଯାଦୁ ଖେଳ ବୋଲି ଜନେ ତାକୁ ଥାନ୍ତି କହି ।

କେତେ ଯେ ଅସଂଖ୍ୟ ଭଜ ବାଜି ଇନ୍ଦ୍ର ଜାଲ

ଜିଅନ୍ତା ମାଛ କାଢଇ ଶୂନ୍ୟେ ମେଲି ଜାଲ ।

ଧରି ଆଣେ ସାପ , ବେଙ୍ଗ , ଗେଣ୍ଡା , ଧଣ୍ଡ ଆଦି

ଚକ୍ଷୁ - ବନ୍ଧନରେ ସେହି ବହୁ କାର୍ଯ୍ୟ ସାଧି ।

ଝଲ ମଲ ବେଶ ଭୂଷା ପୋଷାକ ଓ ଭେକ

ଭାଷଣ ବାଜିର ବାଜି କରେ ଚକ ମକ ।

ବୁଦ୍ଧି , ବୃତ୍ତି , ବଣା କରି ଦିଏ ଯାଦୁକର

ଇନ୍ଦ୍ରଜାଲ ଦଣ୍ଡ ଶୋଭା ପାଏ ତାଙ୍କ କର ।

ମ୍ୟାଜିକ ବାଡି ଛୁଆଇଁ ଶୂନ୍ୟରୁ ସେ କାଢେ

ବହୁତ ଅଦ୍ଭୁତ ଚିତ୍ର ରାଜି ନିତି ଗଢେ ।

ବିଡା ବିଡା ନୋଟ ବର୍ଷା କରଇ ଶୂନ୍ୟରୁ

ବସ୍ତା ବସ୍ତା ପଇସା ସେ କାଢେ ଖାଲି ପାତ୍ରୁ ।

ରୁମାଲ ଗାମୁଛା ଆଦି ଘୋଡାଇ ନିମିଷେ

ଲୁଚାଏ ଓ କାଢେ ବହୁ ବସ୍ତୁ ନାନା ମତେ ।

ଶୂନ୍ୟରୁ କାଢେ ସେ ମିଠା , ବଡା ଓ ପିଆଜି

ଫୁଲ , ଫଳ , କ୍ଷୀର , ନୀର , ବହୁ ଦ୍ରବ୍ୟ ରାଜି ।

ପାଟିରୁ ବାହାର କରି ଆଣେ ମାଳ ମାଳ

ନାନା ଦ୍ରବ୍ୟ , ସାଥେ ତୀକ୍ଷ୍ଣ ଧାର ଯୁକ୍ତ ଖୁର ।

ସ୍ଵର୍ଗ ଅପସରୀ କେତେ କାଢଇ ସେ କ୍ଷଣେ

ଉଭାଇ ଦିଏ ଯେ କେତେ ଦ୍ରବ୍ୟକୁ ତକ୍ଷଣେ ।

ବାଜୁ ଥାଏ ବାଜା ତାଳି ମାରନ୍ତି ଦର୍ଶକ

କାଟି ଖଣ୍ଡ ଖଣ୍ଡ କରେ ସେ ଜୀବନ୍ତ ଲୋକ ।

ଫଳ ଫୁଲ ନାନା ଦ୍ରଵ୍ୟ , କରଇ ବାହାର

ଯାଦୁ ବାଡି କରାମତି ବୋଲି ସୁପ୍ରଚାର  ।

ହୁଏ ସିନା ଅସଲରେ ବିଜ୍ଞାନ ବଳରେ

ଦେଖାଇ ଥାଏ ସେ ନାନା ଖେଳ ଚମତ୍କାରେ ।