ଟିକି ଭକତ କରୁ ରଥ ଯାତ

ଟିକି ଭକତ କରୁ ରଥ ଯାତ

ଟିକି ଭକତ କରୁ ରଥ ଯାତ

ଟାଣୁଛୁ ଦଉଡ଼ି ଧରି କି ହାତ ।

ହସ ଖୁସି ଭରା ଦିବ୍ୟ ମୁହୂର୍ତ୍ତ

ଦେଖ ଦେଖ ଜନେ ଆସି ବହୁତ ।

ଛୋଟ ଶିଶୁ ଆମେ ଟିକି ଭକତ

କରୁଛୁ ଆମର ଏ ରଥ ଯାତ ।

ନାହିଁ କୋଳାହଳ ବାଜା କିଛି ତ

ଆନନ୍ଦେ ବିଭୋର ଆମର ଚିତ୍ତ ।

ଗଢ଼ାଇ ଅଛୁ ଆଃ , ଏ ଟିକି ରଥ

ଟାଣି ଟାଣି ନେଉ ସଡ଼କ ପଥ ।

ବସାଇ ଦେଇଛୁ ଜଗତ ନାଥ

ସହିତ ସୁଭଦ୍ରା କାଳିଆ ସାନ୍ତ ।

ଆମେ ଶିଶୁ ମାନେ ଟିକି ଭକତ

ଭକତି ବିଶ୍ୱାସେ ଦୃଢ଼ ନିଶ୍ଚିତ ।

ପ୍ରଭୁ କୃପା ଦିନେ ହେବୁ ପ୍ରାପତ

କରାଉ ଛୁ ଆମ ଏ ରଥ ଯାତ ।

ନାହିଁ ଆଖ ପାଖ ମେଳି ଭକତ

ଦର୍ଶକ ସେବକ ଗହଳ ସତ ।

ମନ ରେ ସର୍ବଦା ଭକତି ତତ୍ତ୍ୱ

ଶିଶୁ ମନ ଆମ ଅଟଇ ସତ୍ତ୍ଵ ।

ଝୁଣା ଧୂପ ଦୀପ ଗନ୍ଧ ରୁ ମୁକ୍ତ

ପୁଣ୍ୟ ଆଶେ ଆମେ କରୁଛୁ ଯାତ ।

ଜାଣି ନାହୁଁ , ସେବା ପୂଜା ବିଧି ତ

ଅଜ୍ଞାନ ଅବୋଧ ଆମେ ମାନେ ତ ।

ଯାଇ ପାରି ବୁନି ଆମେ ଶ୍ରୀ କ୍ଷେତ୍ର

ହେଲେ ବି ଯେ ମନ ଆମ ପବିତ୍ର ।

ଅଳପ ଧନ ରେ ମନ କୁ ଶାନ୍ତ

ରଖି ସୁଖୀ ହେବୁ ସାଥି ସଙ୍ଗାତ ।

ବନ୍ଧୁ ଖେଳ ସାଥୀ ମେଳେ ବହୁତ

ଭାବି ଓ ବିଚାରି ହେଲୁ ପ୍ରସ୍ତୁତ ।

ଚକା ଆଖିଆ ସେ କାଳିଆ ସାନ୍ତ

ବୁଦ୍ଧି ଦେଲେ ଆମେ କରୁଛୁ ଯାତ ।

ଆହା କି ଆନନ୍ଦ ଭରା ମୁହୂର୍ତ୍ତ

ଉଲ୍ଲାସେ ଉତ୍ଫୁଲ ଆମରି ଚିତ୍ତ ।

ଆମ ଠୁ ଶିଖିବ ମଣିଷ କେତେ

ଭକ୍ତି ଭାବ ମୟ ଶ୍ରଦ୍ଧା ସହିତେ ।

ସ୍ନେହ ଆଦର ରେ ଚଳାଉ ରଥ

ଗଡିଯାଏ ଗାଡି ନିଶୁନ ପଥ ।