ଭାବ ର ଡୋରି ସେ ରଥ ଦଉଡି଼

ଭାବ ର ଡୋରି ସେ ରଥ ଦଉଡି଼

ଭାବ ର ଡୋରି ସେ ରଥ ଦଉଡି଼

ଟାଣି ଦେଲେ ରଥ ଚାଲଇ ଗଡି ।

ଭାବ ର ଡୋରି ସେ ରଥ ଦଉଡି଼

ଟାଣନ୍ତି ତାହାକୁ ଭକତେ ଭିଡ଼ି ।

ଭବ ସଙ୍କଟ କୁ ଦିଅଇ ତଡ଼ି

ଭାବେ ଭଜି ଯିଏ ଧରେ ଦଉଡି଼ ।

ଜଗା କାଳିଆ ଙ୍କ ରଥ ଯାତରା

ମଧ୍ୟେ ବିଜେ ଥାନ୍ତି ଦେବୀ ସୁଭଦ୍ରା ।

ହାତ ରେ ଧରି କି ରଥ ଦଉଡି଼

ଟାଣି ଟାଣି ନ୍ୟନ୍ତି ମାଉସୀ ବାଡ଼ି ।

ଭାବେ ଭଜି ଭକ୍ତ ମାନେ ଆନନ୍ଦେ

ଭକତ ବତ୍ସଳ ଭକତି ବୁଝେ ।

ଭକତି ଭାବ ରେ ତୋଷ ରସ ହୁଏ

ଭକ୍ତ ମାନ ଙ୍କ ର ଅଭିଷ୍ଟ ଦିଏ ।

ଭାବ ର ଠାକୁର ଜଗା କାଳିଆ

ଭାବ ରେ ବନ୍ଧା ଭାବ ବିନୋଦିଆ ।

ଭାବ ର ଡୋରି ତା ରଥ ଦଉଡି଼

ଭକତି ବିଶ୍ୱାସେ ଧରିଲେ ଭିଡ଼ି ।

ଭକତି ଭାବ ରେ ବନ୍ଧା ସେ ହୁଏ

ଭକ୍ତ ମନ ବାଞ୍ଛା ଅଚିରେ ଦିଏ ।

ଭକତି ଭାବ ରେ ମନ କୁ ଦୃଢ଼

କରି ବଡ ଦାଣ୍ଡ ଭକତ ଭିଡ ।

ଭାବ ର ଦଉଡି଼ ଧରିବା ପାଇଁ

ଦୂର ଦୁରାନ୍ତରୁ ଭକତେ ଧାଇଁ ।

ଆସି ଥାନ୍ତି ଏଇ ରଥ ଯାତ୍ରା କୁ

କାଳିଆ ଦର୍ଶନ ପାପ ତାପ କୁ ।

ଧ୍ଵଂସ କରି ଦେଇ ଦିଅଇ ପୁଣ୍ୟ

ଭକ୍ତି ଭାବେ ମନ ହୁଏ ନିମଗ୍ନ ।

ନାଗ ଆକୃତି ର ଏଇ ଦଉଡି଼

ଟାଣି ନେଲେ ଗଡେ ସେ ଘିଡି ଘିଡି ।

ସ୍ଵର୍ଣ୍ଣ ଚୂଡ ଶଙ୍ଖ ଚୂଡ ବାସୁକି

ତିନି ରଥେ ତିନି ନାଗ ଆକୃତି ।

ଭକତି ବିଭୋରେ ଧରି ଦଉଡି଼

ଟାଣୁ ଥାନ୍ତି ଭକ୍ତ ରଥ କୁ ବେଢ଼ି ।

ହରି ବୋଲ ହୁଳ ହୁଳି ନିନଦ

ସାଥେ ଶଙ୍ଖ ଘଣ୍ଟା ବାଦ୍ୟ ଶବଦ ।

ବଡ ଦାଣ୍ଡ ପଡୁ ଥାଏ ଉଚ୍ଛୁଳି

ଭାବ ରେ ବିଭୋର ଭକତ ମେଳି ।

କେତେ ଖୁସି ଲାଗେ ରଥ ଯାତରା

ଦେଖି ଧନ୍ୟ ହୁଏ ଜୀବନ ପରା ।