ଲଢ଼ୁଆ

ଲଢ଼ୁଆ ମାଟିର ଲଢ଼ୁଆ ପୁଅ ମୁଁ

ଲଢୁଥିବି ମୁହିଁ ସାରା ଜୀବନ

ଲଢ଼ି ଲଢ଼ି ସଦା ପଡ଼ିବନି ଥକି

ଲଢ଼ି ଦେଇ ଦେବି ମୋର ପରାଣ ।

ମୋ ମାଟିର ମଣିଷ ମୋ ପୂର୍ବପୁରୁଷ

ଅରଜିଥିଲେ ଯେଉଁ କୀର୍ତ୍ତିରାଜି ବୀରପଣେ

ତା'ର ଜୟଗାଥା ଆଜି ଇତିହାସ ଗାଏ

ଶ୍ରୁତି ଗାଥା କିମ୍ବଦନ୍ତୀ ଗରବେ ବଖାଣେ ।

ଗଙ୍ଗା ଠାରୁ ଗୋଦାବରୀ କାବେରୀ

ଥିଲା ଯାହାଙ୍କର ଆଧିପତ୍ୟ ବିସ୍ତାର

ଲକ୍ଷ ଲକ୍ଷ ଜନ୍ମର ସତ୍କୃତର ବଳେ

ମୁହିଁ ସେଇ ବୀର ପୁଙ୍ଗଵଙ୍କ ବଂଶଧର ।

ହୁଏ ବା ନହୁଏ ସେମାନଙ୍କ ପରି

ସେମାନଙ୍କ ସରି ମୁହିଁ ଶୁରବୀର

ସେଇ ଅଦମ୍ୟ ଅସୀମ ସାହାସେ

କରିଛି ଧାରଣ ମୁଁ ଖଡ୍ଗ ଖର୍ପର ତଲୱାର ।

ଯୁଦ୍ଧ ପରାଂମୁଖ ନୁହଁଇ କଦାପି

ମାରି ମରିବାକୁ ମଣିଛି କ୍ଷତ୍ରିୟ ଧର୍ମ

ସତ ସହସ୍ର ବରଷ ଜୀଇଁବା ବଦଳେ

ଲୋଡେ ବୀରଗତି ଆଶୀର୍ବାଦ ।

ଜୀବନ ସାଥୀରେ ସାଲିସ୍ କରିନି

ଜୀଇଁ ଅଛି ସଦା ମଥା ଟେକି

ଲଢୁଆ ମାଟିର ଲଢୁଆ ପୁଅ ମୁଁ

ଲଢିବାକୁ ଏଇ ଦୁନିଆକୁ ଆସିଅଛି ।।