એ મારું ગામ

શહેરનું માનવજીવન બદતર ભાસે;

ગામડાનું માનવજીવન જીવંત લાગે,

એ મારું ગામ !

શહેરમાં ઝઘડા-કંકાસના અપશબ્દો ડોલે;

ગામડામાં માયા-મમતાના મોજા ઊછળે,

એ મારું ગામ !

શહેરનો દેખાવ બનાવે માનવને મોહવંશ;

ગામડાની પ્રકૃતિ માનવને લાગે સૌંદર્યમય,

એ મારું ગામ !

શહેરોમાં છે અભિમાન-સ્વાર્થ દેખાય;

ગામડામાં દયાકેરી લાગણી છલકાય,

એ મારું ગામ. !

શહેરમાં એક રૂમમાં પણ વસ્તીનો છે અભાવ;

ગામના ચોરે, ગામના ઘરે-ઘરે વસ્તીનો છે પ્રભાવ,

એ મારું ગામ !

શહેરોમાં ન આગતા, ન સ્વાગતા ન મિજબાની;

ગામડા તો વારે તહેવારે ખેતરમાં થાય ઊજાણી,

એ મારું ગામ !

ન સહિયારો, ન પોતીકા સંબંધથી છે શહેર વેગળું;

ગામડામાં ઋણાનુબંધ છે વેગવંતુ,

 એ મારું ગામ !

શહેરમાં ન ઝાડ ન કેડી સુગંધ પ્લાસ્ટિકના ફૂલોની;

ગામમાં સુગંધ આવે ભીંજાયેલી માટીના મૂળોની,

એ મારું ગામ. !