ହରର୍

ଆମ ଗାଁ ରାଧୁଆ ବଡ ଡରକୁରା

ପ୍ରତି କଥାରେ ତା ଭୟ

ରାତିରେ ଏକଲା ବାହାରିବା ବେଳେ

ଛାଡି ହୁଏ ଧଡ଼ ଧଡ଼ ।

ପେଟ ପାଇଁ ସିଏ କାମ କରି ଯାଏ

ଘରକୁ ଫେରେ ରାତିରେ

ମଶାଣି ପାଖରେ ଲାଗଇ ତାହାକୁ

କିଏ ଆସୁଛି ପଛରେ ।

ଡରେ ଥରହର ଚାହେଁନି ପଛକୁ

ଭୂତ ଭୟ ତାକୁ ଭାରି

ଘରେ ଆସି କରି ଥକ୍କା ମାରି ବସେ

ଚାରା ନଥାଏ ତାହାରି |

ଦିନ କ ଘଟଣା ମାଛ ପୁଡ଼ିଆ ଟେ

ଧରି ଆସଇ ରାଧୁଆ 

ସାଇକେଲ ପଛୁ ମାଛ କେହି ନେବା

ଶବଦେ ଉଠଇ ଥରା ।

ଜୀବନ ବିକଳେ ସାଇକେଲ ଧରି ସେ

ଘରେ ପଡ଼େ ଅଚେତ ରେ

ଘର ଲୋକ ସବୁ ବ୍ୟସ୍ତ ବିବ୍ରତରେ

ଚେତା ଫେରାଇ ଆଣିଲେ ।

ଚେତା ଫେରୁ ଫେରୁ ଭୂତ ଭୂତ ବୋଲି

ପ୍ରଳାପ କରଇ ସିଏ

ଭୂତ ମାଛ ତାର ନେଇଗଲା ବୋଲି

ଚିତ୍କାର ସେ କରୁଥାଏ । 

ରାଧୁଆର ସାଙ୍ଗ ବଡ଼ ସେ ସାହସୀ

ଭୂତ ପ୍ରେତେ ଅବିଶ୍ୱାସ

ସାଙ୍ଗର ଅବସ୍ଥା ଦେଖି ସେ ଧାଇଁଲା

ସତ ଜାଣିବା ପ୍ରୟାସ ।

ରାସ୍ତା ସାରା ଦେଖେ ମାଛ ପଡି ଅଛି

ରାଧୁଆର ଜରି ଖାଲି

ମାଛକୁ ଧରି ସେ ଆସିଲା ଘରକୁ

ସାଙ୍ଗକୁ ଗଲା ବୁଝାଇ ।

ରାଧୁଆ ନ ମାନେ ସାଙ୍ଗର କଥା ଯେ

କହେ ଗୋଟେ ଭୂତ ଅଛି

ସବୁଦିନ ତାକୁ ଦେଖୁ ଅଛି ମୁହିଁ

ଧଳା ଲୁଗା ପିନ୍ଧି ଅଛି ।

ରାଧୂଆ ମନର ଭୟ ଦୂର ପାଇଁ

ସାଙ୍ଗ ରାଧୁଆ କୁ ନିଏ

ଭୂତ କେଉଁଠାରେ ବସୁଅଛି ବୋଲି

ଦେଖିବା ପାଇଁ କି ଗଲେ ।

ଜାଗାରେ ପହଞ୍ଚି ରାଧୁଆ ଦେଖାଏ

ଶ୍ଵେତ ବସ୍ତ୍ର ଢଙ୍କା ଦେହ

ଚୁଟି ଖୋଲା ପୁଣି ଚୁପ୍ ଚାପ୍ ହୋଇ

ଠିଆ ହୋଇଛି ଆଗର ।

ରାତି ଅନ୍ଧାରରେ ଲୁଚି ଲୁଚି ଦୁହେଁ

ଦୃଶ୍ୟ ଦେଖି ଭୀତତ୍ରସ୍ତ

ସାଙ୍ଗକୁ ବି ଟିକେ ଭୟ ଲାଗିଗଲା

ତଥାପି ମନେ ସାହସ ।

ଅଣ୍ଟାରେ ଗାମୁଛା ହାତରେ ଟର୍ଚ୍ଚ

ଧରି ବଢିଲା ଆଗକୁ

ପାଖରେ ପହଞ୍ଚି ରାଧୁଆ କୁ ଡାକେ

ରାଧୁଆ ଧାଏଁ ଘରକୁ ।

ଦେଖିଲା ସେଠାରେ ଗଛ ବୁଦା ପରେ

ଅଧା ଜହ୍ନ ର ଆଲୁଅ

ତା ଉପରେ ଅଛି ଗହଳ ଡାଳଟେ

ପଡ଼େ କଳା ଛାଇ ତାର ।

ରାଧୁଆ କୁ ଡ଼ାକି ଟାଣି ଟାଣି ଆଣି

ଦେଖାଇଲା ତାକୁ ସତ

ମନ ଦୁର୍ବଳତା ଭୂତ ଦେଖାଉଛି

ଜାଣି ପାରୁନୁ ତୁ ସାଙ୍ଗ ।

ସେ ଦିନୁ ରାଧୁଆ ଭୂତ ଦେଖି ନାହିଁ

କୁଶଳେ କଟେ ତା ଦିନ

ସାଙ୍ଗକୁ ଦିଅଇ ଧନ୍ୟବାଦ ସିଏ

କହେ ମୋ ସାଙ୍ଗ ମହାନ ।