Library
Profile
ଡର
ଡର
ସେ ଦିନର କାଳ ରାତି ନିଦଗଲା ମୋର ଭାଙ୍ଗି
ଆଉ ନିଦ ହେଲା ନାହିଁ ବାହାରକୁ ବୁଲିଗଲି
ବୁଲୁ ବୁଲୁ ଗାଆଁ ମୁଣ୍ଡେ ଯାଇ ମୁଁ ପହଞ୍ଚି ଥିଲି
ଦେଖିଲି କେତେକ ଶ୍ଵାନ ବୁଲୁଛନ୍ତି ଭୁକି ଭୁକି ।
ନିଶୂନ ରାତି ଅନ୍ଧାର ବିକଟାଳ ରବ ତାର
ଛାତିରେ ଛନକା ପସେ ଜୀବନ ଲାଗେ ଅସ୍ଥିର ।
ଅଦୂରେ ଶ୍ମାଶନ ଘାଟେ ଜଳୁଥିଲା ଗୋଟେ ଜୁଇ
ଶ୍ମଶାନର ବଟବୃକ୍ଷ ମୂଳରେ ଶୃଗାଳ ରୋଳ
ହୁକେ ହୋ ଶବ୍ଦ ମୋର ମନକୁ କଲା ଆନ୍ଦୋଳ
ମନରେ ଛନକା କିଆଁ ସହସା ପହିଲା କାହିଁ ।
ଭୟଙ୍କର ଏହି ଦୃଶ୍ୟ ବିଲୁଆ ପାଟିର ନିଆଁ
ଦେଖି ଦେଇ କ୍ଷଣେ ମୋତେ ଲାଗିଲା ବଡ଼ ଛାନିଆଁ ।
ବହୁଥିଲା ଧୀର ଶୀତ ପବନ ସିନା ମୋ ଦେହୁ
ଗମ୍ ଗମ୍ ହୋଇ କିଆଁ ବହିଗଲା ଶ୍ରମ ଝାଳ
ଆଶଙ୍କା ଛନକା ହୃଦେ ମନ ହୋଇଲା ବିକଳ
ପାଟି କରି ଡାକ ଦେବି କଥା ନଷ୍ଫୁରଇ ମୁହୁଁ ।
ସ୍ଥାଣୁ ପ୍ରାୟ ହୋଇ ଦେହ ମୁଣ୍ଡ ମୋର ମାରେ
ଝାଇଁ
ଝାଳେ ଓଦା ସରସର ହୋଇ ଯାଇଥିଲା ଦେହି ।
କିଂକର୍ତ୍ତବ୍ୟ ହୋଇଗଲି ଅବଶ ହୋଇଲା ଦେହ
ଏବେଳେ ଦେଖିଲି ଏକ ଶୁକ୍ଳ ବସ୍ତ୍ର ପରିହୀତା
ଛାୟା ଏକ ନାରୀ ମୂର୍ତ୍ତି ଆଗେ ମୋର ହୋଇ ଉଭା
ତର ତର ହୋଇ ଯାଏ ଦିଶୁନାହିଁ ତାର ମୁହଁ ।
ଆଈ ମାଆ କାହାଣୀ ର ଭୂତ ପ୍ରେତ କଥା ମନେ
ପଡିଯାଇ ଦେହ ଥରେ ୟେ ନିର୍ଜନ ରାତି ଜାମେ ।
ତାକୁ ଦେଖି ମୋର ହୃଦ ସ୍ପନ୍ଦନ ହୋଇଲା ସ୍ଥିର
ସେହିଠାରେ ଗଲି ପଡି ହଜିଗଲା ମୋର ଚେତା
ଚେତା ଲଭି ଦେଖେ ଘରେ ମୋପାସେ ମୋ ମାତା ପିତା
ନପାରିଲି ବୁଝି କିଛି କିଏଦେବ ମୋ ଉତ୍ତର ।
ନିଦେ ଶୋଇଗଲି ବାକି ରହିଥିବା ରାତିତକ
ସପନ କି ଏହା ସତ କି ଅବା ଶୁଣିଲି ଗପ ।
କ୍ଷଣେ ରାତିଗଲା ପାହି ସକାଳୁ ଜାଣିଲି ଯାହା
ଗତ ରାତିରେ ମୁଁ ଭୁତ ହାବୁଡ଼ରେ ପଡି ଥିଲି
ମୋର ପାଟି ଶୁଣି ଲୋକେ ଉଦ୍ଧାର କରିଲେ ବୋଲି
ବଞ୍ଚି ଗଲି ସିନା ଭୟ ଥରାଇ ଦେଉଛି ହିଆ ।
