ଖଳନାୟକ

କୁତ୍ସିତ କରାଳ   ବିଭତ୍ସ ସ୍ୱରୂପ

    ଖଳନାୟକ ଅନ୍ତର

ଅଟେ ଅସହିଷ୍ଣୁ   କୁଟିଳ ମାନସ

    ପ୍ରବୃତ୍ତି ନୀଚ୍ଚ ବର୍ବର ।

ଦେଖି ପରପୀଡା   ଶୋକ ଅପମୃତ୍ୟୁ

    ହୃଦ ତା କୁରୁଳି ଉଠେ

ବିଷକୁମ୍ଭ ସମ     ଭିତରେ ଗରଳ

    ପୟମୁଖ ଭାଷେ ମିଷ୍ଟେ ।

ଭାବଇ ନିଜକୁ    ଅଧିକ ଚତୁର

    ଅଭେଦ୍ୟ ତା ମାୟାଜାଲ

ବିଜୟ ତାହାର   ଅଟେ ସୁନିଶ୍ଚିତ

     କୁଶଳୀ ସେ କଳାକାର ।

ଛଳେ ହେଉ ବଳେ   ସମଗ୍ର ବିଶ୍ୱକୁ

     କରିବ ସେ କରାୟତ୍ତ

ସର୍ବ ଶକ୍ତିମାନ    ଈଶ୍ୱର ନିଜକୁ

     ଭାବେ ଦୁର୍ଜନ ନାୟକ ।

ଭିଆଏ ନିଜେ ସେ   ରୋଗ ମହାମାରୀ

      ଦୁରାବସ୍ଥା ଦୁର୍ବିପାକ

ତ୍ରସ୍ଥ ଓ ତଟସ୍ଥ    ଜନତାଙ୍କୁ ଦୁସ୍ଥ

     କରେ ଯୁଦ୍ଧ ରକ୍ତପାତ ।

ଚଢ଼ାଇ ଦିଏସେ    ଗଛ ଉପରକୁ

     ମୂଳକୁ ପକାଏ ହାଣି

ବଇଦ ହୋଇ ସେ   ଦିଏ ଅଉଷଧି

    ଗୁଣିଆ ଝାଡେ ଡାହାଣୀ ।

ବିଫଳ ହୁଅଇ    ଶକୁନୀର ସ୍ୱପ୍ନ

    ଜିଣଇ କେବଳ ପୁଣ୍ୟ

ସମ୍ଭବନ୍ତି ସ୍ୱୟଂ   ଭଗବାନ କୃଷ୍ଣ

     ଖଳ ନାଶ ଅନିବାର୍ଯ୍ୟ ।