ନିଜର କିଏ

ରହିଛି ପ୍ରଚ୍ଛନ୍ନ ଦେହେ ଯେଉଁ ଶକ୍ତି

କହୁଛି ମୁଁ ଓ ମୋର

ଅମୃତ ସେ କଣ ସତ ଚିତ ଆତ୍ମା

କେବଳ ଅଟେ ନିଜର ।

ପ୍ରତ୍ଯେକଟି ଆତ୍ମା ପରମାତ୍ମାଙ୍କର

ଅଟଇ ଅଂଶ ବିଶେଷ

ଏଣୁ ପରମାତ୍ମା ପ୍ରତିଟି ଜୀବର

ପ୍ରିୟ ନିଜର ଅବଶ୍ଯ ।

ମାତାପିତା ବନ୍ଧୁ ପ୍ରିୟ ପରିଜନ

ବନ୍ଧୁ ସଖା ସହୋଦର

ଛାଇ ଆଲୁଅର ଲୁଚକାଳି ଖେଳ

ଅଢେଇ ଦିନ ସଂସାର ।

ମାୟା ମରିଚିକା ସୁନାର ହରିଣୀ

ସୁଖ ପଛେ ମନ ଧାଏଁ

ଆସି ଖାଲିହାତେ ଦିନେ ପୁଣି ନିଶ୍ଚେ

ଖାଲି ଫେରିବାକୁ ହୁଏ ।

ଥାଉ ଯେତେ ଧନ ହୀରା ନୀଳା ମୋତି

ସମ୍ପତ୍ତି ଅଚଳାଚଳ 

ଯାଏ ନାହିଁ କିଛି ମଲାବେଳେ ସାଥେ

ନୁହଁଇ ତାହା ନିଜର ।

କରିଣ ପ୍ରଯତ୍ନ ସୁକର୍ତ୍ତବ୍ଯ କର୍ମ 

ଅରଜିପାରେ ଯେ ପୁଣ୍ଯ 

ଭୋଗ ହୋଇଥାଏ ତାହାର ସୁଫଳ

ଲଭେ ଆତ୍ମା ପୁନର୍ଜନ୍ମ ।

ହୁଏ ନାହିଁ କ୍ଷୟ ସତ୍ଯ ଓ ଧର୍ମର 

ଆତ୍ମା ଅଜର ଅମର

ଭୋଗିବାକୁ ହୁଏ ନିଜ କର୍ମଫଳ

କର୍ମ ହିଁ ମୁକ୍ତିର ଦ୍ବାର ।