ତୁମେ ସ୍ୱୟଂ ଭଗବାନ

ତୁମରି ଭାବରେ ବୁଡ଼ି ରହୁଛି ମୁଁ

ଦିବା ନିଶି ଅହରହ ,

ତଥାପି କାହିଁକି ଭେଟ ପାଉନାହିଁ

ମୁହଁ ଖୋଲି ଥରେ କୁହ !!

ଭକତିରେ ମୋର ଊଣା ହେଉଛି କି

କଲି ଆଉ କିବା ଦୋଷ ,

ସେଥିପାଇଁ ଅବା ଅପ୍ରସନ୍ନ ହୋଇ

ମୋ ପରେ ବହିଛ ରୋଷ ।

ଯେବେଠାରୁ ହେତୁ ପାଇଛି ପରା ମୁଁ

ତୁମକୁ ଦେଇଛି ମନ ,

ଧରି ନେଇଅଛି ଜଗତ କରତା

ତୁମେ ସ୍ୱୟଂ ଭଗବାନ ।

କରୁଅଛି ତୁମ ପୂଜା ଅରଚନା

ଅନ୍ତରେ ଭକତି ଭରି ,

ତଥାପି କାହିଁକି ରହୁଅଛ ତୁମେ

କିଛି ନ ଜାଣିଲା ପରି !!

ମୋ ଧୈର୍ଯ୍ୟର କିବା ପରୀକ୍ଷା ନେଉଛ

କେବେ ହେବ ତାହା ଶେଷ ,

ଥରେ ଯଦି ମୋତେ କୁହନ୍ତ ହେ ନାଥ

ଅନ୍ତର ହୁଅନ୍ତା ତୋଷ ।