ମୋ ସ୍ୱପ୍ନରେ ଗୁରୁ ଆସ

ତୁମେ ଦୁଇଜଣ ନର-ନାରାୟଣ

ଆସିଥିଲ ସପନରେ,

ସ୍ମରଣ ହେଉନି କେଉଁ ଉପଦେଶ

ଦେଲ ମୋତେ ଗୋପନରେ ।

ଗୁରୁମହ କେଡ଼େ ଆଦରରେ ଆହା

ତୁମ କାନ୍ଧେ ହାତ ରଖି,

ବିଚରଣ କରି ଆଶ୍ରମ ପ୍ରାଙ୍ଗଣେ

କହୁଥିଲେ ବୁଝାଇକି ।

ଆନନ୍ଦରେ ତୁମେ ଗଦଗଦ ହୋଇକି

ଶୁଣୁଥିଲ କାନ ଡେରି,

କୁନିଝିଅଟିଏ ହୋଇ ଚାଲୁଥିଲି

ତୁମ ପଛେ ଥିରି ଥିରି ।

ତୁମ ଦୁହିଁଙ୍କର ଠାଣି ଚାହାଣୀକୁ 

ଦେଖୁଥିଲି ମନ ଭରି,

କିଛି କିଛି କଥା ବୁଝିପାରୁଥିଲି

ପାରୁନାହିଁ ଏବେ ସ୍ମରି ।

ପଛକୁ ଅନାଇ ଗୁରୁମହ ହସି

କହିଲେ ତ ମୋତେ କିଛି,

ସେଇ କଥା ଏବେ ମନେ ପଡୁନାହିଁ

ଯେତେ ମନେ ପକାଉଛି ।

ସେ ଦିବ୍ୟ ମୂରତି ଦରଶନେ କିନ୍ତୁ

ଅନ୍ତର ହୋଇଛି ତୋଷ,

ଏ ବାରକ ନୁହେଁ ବାରବାର ତୁମେ

ମୋ ସ୍ୱପ୍ନରେ 'ଗୁରୁ' ଆସ ।