ଖରା ବର୍ଷା ଶୀତ ର ପ୍ରତ୍ୟକ୍ଷ ଅନୁଭବ ସେଇ ଜନମ ମାଟିରେ ରହିଥିଲା ଭାବ ଭାବନା ଭିତରକୁ ଆପେ ଆସେ ମାଟି ମା ଭୁଲିବା ଦୂରୁହ ବ୍ୟାପାର ଗାଁ ମାଟି ମା ...
ସମୟେ ସମୟେ ମଣିଷର ମନ ଅପଥକୁ ଚାଲି ଯାଏ ପ୍ରକୃତ ବନ୍ଧୁ ପଛେଇ ନଯାଇ ଅବାଟରୁ ବାଟକୁ ଆଣି ଥାଏ
ମୋ ମୁହଁ ରେ କେଉଁଠୁ ଆସିଲା ତମର ଅନୁପସ୍ଥିତି ସତେ କଣ ସାଧା ସିଧା ଝିଅ ଟା କୁ କବି କରିଦେଲା ? ଆଉ
ରକ୍ଷକ ସାଜିଛି ଭକ୍ଷକ ଏଠି । ପାଟି ଫିଟାଇଲେ ବସିବ ଲାଠି ॥୧୫॥ ମାନବୀୟ ମୂଲ୍ୟବୋଧ ହଜିଛି । ଧରାହ
ଚୋରା ମଳୟର ମଧୁର ଝଙ୍କାର ଶୀତଳ ଚନ୍ଦନ ସମ ଦେହେ ବୋଳିଦିଏ ଆପଣାଇ ନିଏ ପାଳେ ଆପଣାର ଧର୍ମ।
ଜଗତ ଗୋସାଇଁ ବିଶ୍ଵ ବିହାରୀ, ଦର୍ଶନ କରନ୍ତି ସକଳ ଜନେ ଭାବ ଭକ୍ତି ରଖି ନିଷ୍ପାପ ମନେ, ସେ
ସବୁ ମୋର ମୋର ବୋଲି ତା' ପଛରେ ଗୋଡ଼ାଇ ନିତି ବାଟ ଚାଲୁଥାଉ ବାଇଆ ପ୍ରାୟ ହୋଇ ଅର୍ଜିଥିବା ଧନଜନ କିଛି
ଗାଁ ସହର ବଜାର ଦୋକାନ ସବୁ ଆଡେ ଲୋକଙ୍କର ଭିଡ଼ ହସ ଖୁସି ମଜାରେ ଦିନ ବିତେ ବନ୍ଧୁ ବାନ୍ଧବ ଯିବା ଆସିବା କରନ୍ତି ଚାଷୀ ଭାଈ ମାନେ ଚାଷ କାମ ...
ଭଣଜାଭାଣଜୀ ତୋ ହୃଦ ଚନ୍ଦନ ନୟନ ପିତୁଳା ପରି । ସ୍ନେହ ମମତାରେ ବାନ୍ଧି ରଖିଥିବୁ ସଦା କୋଳାଗ୍ରତ କରି
ଵୃଦ୍ଧକାଳେ ପରା ଆମର ସାହାରା ସତେ ଅନ୍ଧର ଲଉଡ଼ି ଆଜ୍ଞାଵହ ହୋଇ ଧର୍ମକୁ ପାଳଇ ସୁସନ୍ତାନର ବ୍ରତ କରି।
ମୁଖେ ତୁଣ୍ଡି ବାନ୍ଧି ହାତ ଧୋଉ ଥିଲେ କରୋନା ମାଡ଼େ ନା ପାଶ ସଂଗରୋଧେ ରହି ଭଲ ଖାଦ୍ୟ ଖାଇ ବ୍ୟାୟାମ କଲେ ଅଶେଷ ଜନ ସଂହାରକ ରୂପ ଦେଖି ...
ଗୁରୁଖୋଜା ଗୁରୁପୂଜା ବନ୍ଦ କରିବା ଏଥର ଶିଷ୍ୟ ହେବା ଚେଷ୍ଟାରେ ଆଣିବା ନୂଆ ବିଚାର
ଅମ୍ଳଜାନ ବିନା ମଣିଷ ମରୁଛି ଭୋଗି ନାନା ରୋଗ ଦୁଃଖ ସବୁର କାରଣ ଜଙ୍ଗଲ କ୍ଷୟ ତ ନ ମିଳେ ସଂସାରେ ସୁଖ
ଥିଲା ମାୟା ମରିଚିର ଭ୍ରାନ୍ତି ... ବିଭତ୍ସ ସେ ମଧୁଭ୍ରାନ୍ତିର ସ୍ମୃତି ।
ମାନବିକତା
ବହି ସବୁ ଗଲେ ହାଲୁକା ହୋଇ ପଢିବୁ ଖୁସିରେ ମନ ଲଗାଇ
ମୋର ବା କିଏ ଭରସା କେବେ ପେଟରେ ଦାନା ଯାଏ ତ କେବେ ପୁଣି ଓଦାକନା,
କିଏ କହେ କୃଷ୍ଣ, ପୁଣି କିଏ ରାମ କେ ଡାକେ ଭଳାଶଙ୍କର, କେ ଡାକଇ ଯିଶୁ କେ ଡାକଇ ଆଲ୍ଲା ଧନ୍ୟ ମୋ ଦେଶ....
ଅର୍ଜୁନ ଚିନ୍ତନ ପୁଣି ସୁଭଦ୍ରାର ମନ ଚୈତନ୍ୟ କୀର୍ତ୍ତନ ତୁମେ ଗରୁଡର ଧ୍ୟାନ
ଦେଖରେ ଦେଖ ଏମାନଙ୍କ ନାଟକ ! ଏଣ୍ଡୁଅଠାରୁ ବେଶି ଘାତକ, ସବୁ ଖାଇ ଧାର୍ମିକ ଜାତକ, ଜନତା ଆଜି ନତମସ୍ତକ !
Romance
Horror
Thriller
Crime
Inspirational
Children
Abstract
Tragedy
Classics
Fantasy
Drama
Action
Comedy
STORYMIRROR
ଲାଇବ୍ରେରୀ
ପ୍ରୋଫାଇଲ୍
