ଦୁର୍ଗତି ହାରିଣୀ

ନମୋ ନମଃ ଆଲୋ ଦୁର୍ଗତି ହାରିଣୀ

ଦନୁଜ ଦଳିନୀ ମାଆ

ମଣିଷ ରୂପକ ଅସୁର ମାନଙ୍କୁ

ମାରି କାଟି ଚାଟି ଖାଆ ।

ଆସିଛି ଆଶ୍ୱିନ ମାସ ଏ ଶରତ

ଶୋଭା ମୟ ସୁସମୟ

ତୋରଣ ମଣ୍ଡପ ଆଲୋକ ସଜାରେ

ଦିଶେ ସବୁ ଝଲ ମଲ ।

ସତ୍ୟ ଯୁଗେ ସିନା ମହିଷା ଅସୁର

କରୁ ଥିଲା ହର ବର

ଆଜି କଳି ଯୁଗେ ଭାରି ଡର ଲାଗେ

ମଣିଷଙ୍କ କାର ବାର ।

ଦେଖି ଲୋ ଜନନୀ ତ୍ରାହି ଡାକି ଲାଣି

ଚାରି ଆଡେ଼ ଅପରାଧ

ଦିନୁ ଦିନ ଯାଏ ବଢିଣ ପ୍ରଖରେ

ଲାଗେ ଭାରି ଅବସାଦ ।

ମାଆ ଲୋ ମାଆ ଲୋ ଅସୁର ନାଶିନୀ

ଧାରାକୁ ଓହ୍ଲାଇ ଆ ଆ  

ସାରା ଜଗତ ରୁ ପାପ ତାପ ନାଶି

ରାକ୍ଷସ ଙ୍କୁ ଧରି ଖାଆ ।

ସଜ ବାଜ ହୋଇ ତୋର ପୂଜା ପାଇଁ

ଅଛି ଏ ମରତ ଧାମ

ଦୁଃଖ , ଦୁର୍ଦ୍ଧଶା ଓ ବିପତ୍ତି ଉତ୍ପାତ

ଯାଉ ପୁରୁ ମନସ୍କାମ ।

ଭକ୍ତି ନଈ ବେଦ୍ୟ ଚରଣେ ବ।ଢ଼ଇ

ଆଜି ଏ ଦଶରା ଦିନେ

ଜୟ ଜୟ ଚଣ୍ଡୀ ଦୁରୁଗା ମାତ ଲୋ

ହରଷ ଭରି ଦେ ମନେ ।