ମୁକ୍ତିର ବନ୍ଧନ

ମୁକ୍ତିର ବନ୍ଧନ ହାତ ପାହାନ୍ତାରେ

କଣ୍ଟାରେ ଆଘାତ ପଥ

ସାରିଯାଏ ଯେତେ ଭାବନା ଏଇଠି

ଅଧାଲେଖା ପ୍ରେମ ରଥ।

ଜୀବନ ଯନ୍ତ୍ରଣା ଅସହ୍ୟ ହେଲାଣି

ସପନ ଯାଉଛି ଜଳି, 

ବଞ୍ଚିବା ମରିିିବା ଏକାପରି ଲାଗେ

ବିପଦ ଯାଉନି ଟଳି।

ଦିନକୁ ଦିନ ଯେ ଜଟିଳ ସମସ୍ୟା

ହରୁଛି ଆୟୁଷ କଳା

କେମିତି ଚାଲିବ ବିଶାଳ ସଂସାର

ବଢୁଛି ଭୋକର ଜ୍ୱାଳା।

କର୍ମ ଛଟପଟ ହୃଦୟ ଆତୁର

ହାହାକାର ପ୍ରାଣ ଦୀପ

ବିଶ୍ଵାସର ହାତ ସାହାରା ପାଉନି

ବଦଳି ଗଲାଣି ରୂପ।

କୁଢ଼ କୁୁଢ଼ ଶବ ଏଇଠି ଏମିତି

ଛୁଇଁବେନି କେହି ଆଜି,

ମାନବିକତାର ଯେତେ ସବୁ ଆଶା

ସବୁଠି ଯାଇଛି ହଜି।

ଏମିତି ଅଦିନ ହେବ ବୋଲି କେହି

ଭାବିତ ନଥିଲେ କେବେ

ଦରକାର ପଡ଼ିଲେ ଘରୁ ବାହାରିବ

ନିୟମ ମାନିବ ଯେବେ।