अंधारलेली रात्र

बऱ्याच दिवसांनी सुट्टीला गावाकडे गेलो

मी आणि मित्र नेहमीच्या कट्टयावर भेटलो

गप्पांमध्ये किती गेला वेळ कळालेच नाही

अजूनही गावाकडे विजेची सोयच नाही

हळू हळू मग अंधार पडायला सुरूवात झाली

अमावस्येच्या दाट काळोखात वाट दिसेनाशी झाली

माझ्याकडे बाईक असल्याने तशी काही चिंता नव्हती

पण अति आत्मविश्वासामध्ये आमची वाट चुकली होती

छोटी वाट असल्याने बाईक तिथेच सोडावी लागली

दोघांनी निमुुटपणे पायवाट धरावी लागली

दोघेही शूर असल्याचा आव आणत होतो

पण खरे तर आतून पूरते घाबरलो होतो

मध्येच येत होता पायाखाली येणाऱ्या पाचोळ्याचा आवाज

थंड वातावरण असूनही दारून फुटला घाम आज

एक कुंपण दिसले, वाटले काही आडोसा मिळेल

पण स्मशाण निघाले ते, तोंडून आवाज काय निघेल

दूरून एक पूसटशीआकृती दिसू लागली

ती जवळ येताना दिसताच मित्राची बोबडीच वळाली

दुसऱ्याच क्षणी माझी ही शुध्द हरपली

थेट मग दोघांना सकाळीच जाग आली

विचार करत होतो, काल जे घडले ते स्वप्न तर नव्हते

पण त्या प्रकाशमान आकृतीला विसरणे शक्यच नव्हते