अलंकारीक असलेल्या शब्दांवर केलेली अप्रतिम रचना
लहानांच्या उपस्थितीने घर बोलके होत असे असे हे घर गिरवी संस्काराचे धडे
नकळत मिटल्या पापण्यातही हसते का रे मी
निळ्याशार डोहात अलगुजाचे तरंग बेभान राधिकेच्या स्वप्नी सावळ्याची मिठी बंद
कधी प्राजक्तपुष्पांच्या पायाशी पडलेला सुगंधी सडा कधी सैरभैर मनाने शोध घेतलेला व्याकूळ छडा तेव्हा सैरावैरा धावताना काट्यांचे भान ...
हळूहळू दारूने त्याला इतका विळखा घातला की, तिच्याविना करमेना त्याला प्रेयसी झाली त्याची ती
आज वाढत्या बलात्कार व हत्यांच्या घटनांनी प्रत्येक स्री वर्गाला स्वत: ला रणचंडी व्हावेच लागेल!
भेट होती प्रथम काय बोलावे सुचेना
तुझ्या पोटी जन्म घेऊन मी धन्य झालो.... 'आई' मी अमर शहिद झालो......
सुधारकांची भूमी आणि लोकहितवादी
छोटंसं रोपटं कुजबुजलं कानात 'घाल पाणी मला उभा भी रानात'.
डॉ. बाबासाहेब आंबेडकर यांच्या संघर्षाची गाथा
वंशाचा दिवा पारंपरिक समज
सर्वस्व व्यापून उरलेलं धुकं लोळागोळा होऊन पडलेलं असतं खिडकीच्या तळाशी आणि काचेच्या तावदान उमटलेले असतात त्याच्या अश्रूंचे
प्रजासत्ताक भारत झाला तरी जनतेला नाही अधिकार झुगारून खोटे प्रकार सारे कधी होईल खऱ्याचा स्वीकार
अशी थंडीची सुखद पहाट असावी वाटते खरेच जेंव्हा ती गुलाबी आठवणींनी नटते मनात माझ्या आठवणींचे मळभ साठते
खड्याखुड्यांचा तुमचा रस्ता... खाऊ अजून किती मी खस्ता... तुम्हा पुढे मी जपणार नाही.... आता फुकट पळणार नाय... ग बाय, आता फुकट
तुकडे आहेत विखुरलेले माझ्या मनाचे इकडे तिकडे सभोवतालि पसरलेले उचलु कसे मी हात लावता दुरवर जाती पाहु शकते फक्त उघड्या डोळयांनी नाही...
जयजयकार | सावित्रीचा करू | नेहमीच स्मरू | शिकवण ||....
शब्द-शब्दांत जोडतो मी कडवे त्यात गातो मी तुझ्या प्रितीचे गोडवे हळुच येना, जवळ तु घेना नको आता दुरावा, मिठी तु मला देना
Romance
Horror
Thriller
Crime
Inspirational
Children
Abstract
Tragedy
Classics
Fantasy
Drama
Action
Comedy
STORYMIRROR
लाइब्रेरी
प्रोफाइल
