સાથ

આનંદ કરું કે અફસોસ સહી લઉં, વાત સમજાતી નથી.

રહી રહીને મન ને ઘણું પજવતી એ ઘાત સહેવાતી નથી...!

સફળતાની ઇમારતના ચણતરમાં જોયા કર્યું આ આંખોથી..

મથી રહેલ મિત્રોની ટોળીમાં જૂજ હાજરી લોહીની હતી..!

ઉણપ રહી કોઈ મારી કે શુષ્કતા એમની નબળાઈ હતી...?

છે રંજ એનો કે હજુ એ મૌન કેરી વાત પરખાતી નથી...!

પ્રેમે મઢેલા દોસ્તોની સાથે મીઠા હતા એ સાથના સહારા...

પામ્યો મંજિલ આ 'મેળ'થી પણ બાદબાકી કળાતી નથી..!

રહેશે અહર્નિશ એ હૃદયમાં ગોઠિયા બંધુઓ આ સમયના..

થોડા ભલે પણ, એ પણ હતા ત્યાં 'મારા' સગા એ તનના..!

બાકીના રહ્યા મૌન, ભલે કોઈ ખાસ આવેગે કે પ્રવાહે ભલા..

 હતા સાથ સ્નેહીઓ, એની હવે કોઈ 'વાત' વિસરાતી નથી !