કેમ કદર ન કરી

કુમકુમ ને અક્ષત બની, તારા જીવનની પૂજા કરી,

તોયે કોઈએ કેમ કદર ન કરી ?

સંબંધોના ખોખલા જંગલોમાં,

પીડાની કેટલીય પળોજણ કરી,

તોયે કોઈએ કેમ કદર ન કરી ?

કાળમીંઢ અંધારાથી લડીલડીને,

રાત જેવા પડકારો ઝીલ્યાં,

તોયે કોઈએ કેમ કદર ન કરી ?

સપનાંઓની હોળી કરીને,

એકલતા બંધબારણે ઉછેરી,

તોયે કોઈએ કેમ કદર ન કરી ?

મૃત બની હજારો છુપી તમન્ના, 

આંસુઓની પાંપણો સાક્ષી બની,

તોયે કોઈએ કેમ કદર ન કરી ?

સૂના પડેલા હૃદયની ભીતરે,

સ્મરણોની નિઃસ્તબ્ધતા સમાવી,

તોયે કોઈએ કેમ કદર ન કરી ?

મનનો ખાલીપો અને સન્નાટો,

મૌન બની સ્વયં ઉંચકયો

તોયે કોઈએ કેમ કદર ન કરી.