સમયની રેતીનું રણ

જન્મોથી ટૂટી ટૂટીને કણસતો કણ કણ થયો,

ને એમ કરીને હું આ સમયની રેતીનું રણ થયો.

પાણીના પછડાટથી જ ટૂટી ટૂટીને કણ થયો,

ને પછી કણ કણ શુકામ તરસનું કારણ થયો.

વગર અગ્નિએ તપ્યો એવો કે ન પૂછો વાતને,

થવું તું તો જીવંતને કોણ જાણે કેમ જડ થયો.

ને પરાકાષ્ઠા તરસની પ્યાસી જ રહી જયારે,

ભલભલાને ભૂલમાં નાખે એવું મૃગજળ થયો.

સન્નાટાને ચિરતી ચીસ પવનની સાંભળે કોણ ?

તો રવની નિરવતાનું અદ્રશ્ય આવરણ થયો.

કંઈ જન્મથી ભટકન આ રૂહની "પરમ" પાછળ,

બોધ એક જ પળનો "પાગલ"પનનું કારણ થયો.