આંખનો પલકારો

બોજ ગમના અંધારાનો એકલતામાં ઉંચકાતો નથી,

ને હવે અજવાશ પણ આ હયાતીનો જીરવાતો નથી.

વણઝાર તારી યાદોની અને જો આ તન્હાઈનું રણ,

મારી તરસને હવે મૃગજળનો સથવારો નથી.

પ્રીતનું ઝાકળનો ઉજાસ તો ઘડી બે-ઘડી મહેમાન,

ને સંધ્યા પછી ખુદની સાથે ખુદનોય પડછાયો નથી.

ઉદાસીના અંધકારમાં અટવાયેલી એકલી જીંદગીને,

હવે અજવાળા પાથરે એવી આંખનો પલકારો નથી.

જેના સહારે ટકી ગઈ હતી આ "પરમ"શ્વાસો મારી,

"પાગલ" કરી મુકે આ રૂદિયાને એ હવે ધબકારો નથી.