જિંદગીની લાશ

આ જિંદગીની લાશને

ઉંચકી ફરું હું કેટલું ?

દર દર પર હું ભટકી રહ્યો,

ઉંચકી ગમોનું પોટલું.

ક્યાંથી શમાવું વેદના

ઊંડા હૃદયના ઘાવની.

જગમાં ક્યાંય દવા નહીં

આ ઇશ્ક કેરા તાવની !

તોડીને ના નીકળી શકું,

બાંધ્યું જે જાતે કોચલું...

પહેરો ભરે છે પ્રેમથી,

છે દુશ્મનો જે ઇશ્કનાં.

લાદી દીધા છે કાયદા,

મુજ પર જગતની શિસ્તનાં.

આંસુને મારાં રોકતાં,

હસતા એ જાતે ખોખલું....

અંતર ઉઘાડી વાંચજો,

ફુરસદ મળે જો કામથી.

દર્દે જીગર ઝૂમી રહ્યું,

 કાયમનું તારા નામથી.

આ લાશ તો ના ચાલશે

સંદેશ ક્યાંથી મોકલું.