થોડી બેફિકરાઈ
થોડી બેફિકરાઈ
થોડી બેફિકરાઈ પણ જરૂરી છે 'શૈલ'
ઠાવકા રહીને માથે સફેદી આવી ગઈ !
નિર્દોષ એવી નફ્ફટાઈ પણ શોધી લાવો,
ચિંતાતુર રહી હૃદયમાં નળીઓ જામી ગઈ !
પેલા ભાઈબંધનો ખભો ક્યાં છે હવે ?
સાલું ! એકલા એકલા જિંદગી ગળી ગઈ !
ઉઘાડા પગે લગાવતા દોડ એ શેરી ક્યાં છે ?
આ શહેરોના ડામરને પગની પાની ચોંટી ગઈ !
એ રખડપટ્ટી અને મલકની ધૂળ ત્યાં જ રહી,
ગોઠવીને જીવતાં જિંદગી હપ્તે ચઢી ગઈ !
એ હોંકારા ને તુંકારા નથી પામતો હવે અહીં,
મોટાઈની આ મદભરી ચરબી ચડી ગઈ !
હતા દિવસો લાંબા ને રાતો પણ રઢિયાળી,
ચાંદને મળ્યે તો અહી સદીઓ વીતી ગઈ !
પત્થરે પડતી કેરીઓ ને કુતૂહલની ચણોઠી,
વાટ એ વગડાની ને વાડ કાંટાળી ક્યાં ગઈ ?
આવતી એ યાદ સ્વપ્ને કવચિત્ ઢંઢોળવા મને,
વ્યર્થ નિંદવું હૃદયને, શહેરની હવા લાગી ગઈ !