ପରକାଳ

 

ଇହ କାଳ ଅଟେ ଜୀବନ ସମୟ

ପର କାଳ ମୃତ୍ୟୁ ପରେ

ଇହ ପର ବେନି କାଳ ଗତି ଘେନି

ଜୀବନ ର ଲୀଳା ଚଳେ ।

ସମୟ ସହିତ ବ୍ୟକ୍ତିର ବ୍ୟକ୍ତିତ୍ଵ

ଧାରଣା ଚିନ୍ତା ସପନ

ଆଶା ଆଶ୍ଵାସନା ଅଭୟ ସାନ୍ତ୍ଵନା

 ଲହରୀ ପ୍ରବାହ ମାନ ।

ଚାଲେ ତୀବ୍ର ତର ମନ ର ସଂସ୍କାର 

ଘେନି ସୂକ୍ଷ୍ମ , ସ୍ଥୂଳ ଭାବେ

ଶରୀର ଗଠନ ପ୍ରକ୍ରିୟା ଆରମ୍ଭ

 ହୋଇ ଥାଏ ଜୀବ ସର୍ବେ ।

କାୟା ଆବରଣ କରି ଆହରଣ

ଇହ ପର ଲୀଳା ନୃତ୍ୟ

ଅଭିନୟ କଳା କୌଶଳ ବିପୁଳ।

ରଚନ୍ତି ଅନବରତ ।

ପର କାଳ ମୃତ୍ୟୁ ବରଣ ର ହେତୁ

ଧରେ ସୂକ୍ଷ୍ମ ଆବରଣ

ପର ଲୋକେ ଯାଇ ଦଣ୍ଡ ଭୋଗ କରି

ପୁଣି ଥରେ ସେ ଜୀବନ ।

ଧାରଣ କରିଣ ଆସେ ଇହ ଲୋକ

ମୃତ୍ୟୁ ପରେ ପୁଣି ଫେରେ

ଅବିରତ ଜାତ ଅବିରାମ ମୃତ

କାଳ ଚକ୍ର ନିତି ଘୂରେ ।

ପର କାଳ ପାଇଁ ସହାୟ ପୁଣ୍ୟ ହିଁ

ଧନ ମାନ ଜନ କେହି

ନ ଯାଆନ୍ତି ସାଥେ ଧର୍ମ କର୍ମ ନିତ୍ୟେ

ଜୀବ ସାଥେ ସାଥେ ଯାଇ ।

 

କର୍ମ ଅନଯାୟୀ ଫଳ ଥାଏ ଦେଇ

ମାନବୀୟ ଆବେଦନ 

 ଆଶା ଆଶ୍ୱାସନା ଓ ସମବେଦନା

ସୁଗୁଣ -ସୁବାସ- ଧନ ।

ଦେଇ ଥିଲେ ସିନା ପାଇବା ଭାବନା

ରହି ଥାଏ ପରକାଳେ

ଅତ୍ୟାଚାର , ପୀଡ଼ା , ଜନ ମନେ ବ୍ରୀଡା 

ଦେଲେ ଲୁହଧାର ଝରେ ।

ପ୍ରାୟଶ୍ଚିତ ଆଉ ଅନୁତାପ କରି

ଅବିରତ ଯାତନା ରେ

ଜଳି ମରେ ଜୀବ , ଆହା ରେ ଦଇବ

କହି କହି ରଡି ଛାଡେ ।

ପୀଡ଼ା ଉପଶମ କି ଅବା ଲାଘବ

 କରିବା ପାଇଁ କି ତହିଁ

ନ ଥାଆନ୍ତି କେହି କର୍ମ ଅନୁଯାୟୀ

ଯାତନା ଜାଳ ଜାଳଇ ।

ଯମ ପୁର ଦଣ୍ଡ ନରକ ଯନ୍ତ୍ରଣା

ସହ୍ୟ କରି ସେହି ଚିର

ଭୋଗ କରି ଚାଲେ ପର କାଳ କାଳେ

କଷ୍ଟ ରେ ହୁଏ ଅଧୀର ।