ପ୍ରେତ ରହସ୍ୟ

ବହୁ ଦୀର୍ଘ ଦିନ ଧରି ଏକ ପ୍ରେତ

ପିଶାଚ ରଚଇ ଲୀଳା

ଗ୍ରାମ ପଥ ଗାମୀ ଝରଣା ପ୍ରବାହ

ନିକଟେ ରହି ସେ ଥିଲା ।

ଉତ୍ପ।ତେ ତାହାର ଜନେ ହାଃ ହା କାର

କରି ହୁଅନ୍ତି ଅଥୟ

ଆକୁଳ ଅନ୍ତରେ ଜାଳନ୍ତି ଦେବୀଙ୍କ

ଧୂପ ଦୀପ ସେ ସ୍ଥାନୀୟ ।

ଯେତେ ଉପଚାର କଲେ ବି ତାହାର

ଅନେକ ପ୍ରକାର ଭାବ

ବଢି ଚାଲିବାରୁ ଗୁଣିଆ ଖୋଜି ସେ 

ଜନେ ଗଲେ ବହୁ ଠାବ  ।

ଅନୁ ସନ୍ଧାନ ଓ ବିଜ୍ଞାପନ ଦେବା 

ନାନା ସ୍ଥାନେ  ଚିଠି ପତ୍ର

ଆଦି ପଠାଇବା ପରେ ଯାଇ ସ୍ବପ୍ନ

ସମ୍ଭାବନା ର ସେ ଶୀଘ୍ର ।

ଦୂର ଦୃଷ୍ଟି ବଳେ ତକ୍ଷଣେ ସେ ଦିନେ

ପ୍ରାକୃତିକ ଉପାୟରେ

ଦୂରାଈ ଦେବାକୁ ଅନୁମତି ପାଇଁ

ପ୍ରସ୍ତୁତି ହୋଇ ସେ ଠାରେ ।

ଶକ୍ତି ସାଧକ ଟେ ଦେଖା ଦେଇ କହେ

ଖେଦାଇ ଦେବି ମୁଁ ପ୍ରେତ

କାହିଁ ପ୍ରେତ କହ ଅଛି ସେ କେଉଁଠି

ମୋର ସାହସ ଦେଖତ ।

ଛକିଛି ତ୍ରିଶୂଳ ଧରି ମାରି ତାକୁ

ସଫା କରି ଦେବି ସବୁ

ସବାର ହେଉଛି କାହାକୁ ଚିହ୍ନାଅ

କରିବି ନିମିଷେ କାବୁ ।

ଆରମ୍ଭ କରିଲି ପ୍ରେତ ଘଉଡ଼ା ମୁଁ

ଦେଖ ଆରେ ଆରେ ବାବୁ

ଭୁତ ପ୍ରେତ ମନ୍ତ୍ର ଡାହାଣୀକୁ ତନ୍ତ୍ର

କରି ମୁଁ ଜାଣିଛି ସବୁ ।

ଏହା ପରେ ଜନେ ତାକୁ ସେଇ ଭୁତ

ଲାଗିଥିବା ସ୍ଥାନ ମାନ

ଦେଖାଇ ଦେବାରୁ କରି ପୂଜା ପାଠ

ମନ୍ତ୍ର ପଢି କି ଝଡାଣ । 

କରିବା ର ପରେ ସେହି ଦିନ ଠାରୁ

ହୋଇ ଗଲା ପ୍ରେତ ମୃତ୍ୟୁ 

ପ୍ରେତ ଲୀଳା ନୃତ୍ୟ ଶୂନ୍ୟ ହୋଇ ଗଲା

ଜନତା ପ୍ରେତ ଉତ୍ପାତୁ ।

ମୁକ୍ତ ହୋଇ ଏବେ ଶାନ୍ତି ଓ ଆନନ୍ଦେ

କରନ୍ତି କାଳ ଯାପନ

ପ୍ରେତ ରହସ୍ୟ ର ଭାର ଭରା ଗପ 

ଗପନ୍ତି ସେଠିକ। ଜନ ।

କାହାଣୀ ଆକ।ରେ ଶୁଣା ଯାଉଥାଏ

ଭୟ ଭ୍ରାନ୍ତି ଓ ରୋମାଞ୍ଚ

ସଞ୍ଚାର କରଇ ବର୍ଣ୍ଣନା ଯାହାକୁ

ଶୁଣି ଉଠେ ହୃତ କମ୍ପ ।