ଅତୃପ୍ତ ଆତ୍ମା

ଶୋଇ ଥିଲି ଘନେ ଦେଖିଲି ନୟନେ 

                ଅଦୃଶ୍ୟ ବୟସି ନାରୀ 

ପଲଙ୍କ ରୁ ପଡ଼ି ଉଠିଲି ଚମକି 

                ଦେଲି ତାକୁ ମୁଁ ପଚାରି  ।

ଉତ୍ତର ନାହିଁ କି ହସ ବି ନାହିଁ 

                 ଶୁନ ଶାନ ଚାରି ଆଡେ଼ 

ଏକୁଟିଆ ଥିଲି ରଡ଼ି ଦେଲି ଛାଡି 

                  ଘନ କୁହୁଡି ଅନ୍ଧାରେ   ।

ଉଠିଣ ଆସିଲା କୋଠା ଜଗୁଆଳି 

                 କଣ ହେଲା କି ଆଜ୍ଞା ତୁମର 

କିଛି ଗୋଟେ ଆତ୍ମା ଅଛି ଏଠି ଭାଇ 

                କହି ଦେଲି ହୋଇ ଥର ଥର ।

ଦୀର୍ଘ ଦିନ ତଳର ଘଟଣା 

           ଏ ପେଟ ରାସ୍ତା ଦେଇ ଫେରନ୍ତା ଝିଅ 

ଟେକି ଆଣି ଥିଲେ କୋଠା ଭିତରକୁ 

        ବଳାତ୍କାର କରି ମାରି ଦେଲେ ଚାରୋଟି ପୁଅ ।

ସେହି ଦିନ ଠାରୁ ତାର ଆତ୍ମା ଏଠି 

              ରାତି ଦିନ ଛଟ ପଟ ହୁଅଇ

ପ୍ରତିଶୋଧ ନିଶା ରେ ଖୋଜୁ ଅଛି ସିଏ 

              ଅତୃପ୍ତ ଆତ୍ମା ଟେ ହୋଇ 

ଅତୃପ୍ତ ଆତ୍ମା ଟେ ହୋଇ , ଅତୃପ୍ତ ଆତ୍ମା ଟେ ହୋଇ ।