ତୁମ ନିରବତା

ଘେନ ନିବେଦନ ଆହେ ଆର୍ତ୍ତତ୍ରାଣ 

ଏତିକି ମାଗୁଛି ଭିକ 

ତୁମ୍ଭ ଶ୍ରୀ ଚରଣ ସ୍ଥାନ ଦିଅ ପ୍ରଭୁ 

ହୋଇ ଅଛ କି ମୁକ ।

ନିଃଶ୍ୱାସ ମୋହର ତୁଟିବା ଆଗରୁ 

କୈବଲ୍ୟ ଟିକିଏ ମିଳୁ 

ଦୀପଶିଖା ଟିଏ କରି ଦିଅ ହରି 

ତୁମ୍ଭ ଶ୍ରୀ ପୟରେ ଜଳୁ ।

ଇଚ୍ଛା ମୋର ତୁମ୍ଭ ଚନ୍ଦନ ମୁଖକୁ

ଦେଖି ପାରିବି କି ଥରେ 

ହୃଦୟ କାନ୍ଦୁଛି ମନ ମୋ ଝୁରୁଛି 

ଭିକମାଗୁ ଅଛି ଆତୁରେ ।

ବଡ଼ ଦାଣ୍ଡ ଧୂଳି ଲାଗି ପାରିବ କି 

ଏଇ ପାପୀ ପୟରେ 

ଚକାଚକା ଆଖି ଶୁଣିଛି କର୍ଣ୍ଣରେ

ଦେଖିବାକୁ ଇଚ୍ଛା ମୁରେ  ।

କେତେ ଦିନ ହରି ଦୂରେଇ ରଖିବ 

ସୁଦାମା କୁ ଦେଲ ଟି ଧରା

ମୁକ ଯଦି ତୁମ୍ଭେ ନେତ୍ର ନାହିଁ କି ତୁମ୍ଭର 

ଦୁଃଖୀ ଦୁଃଖ ହରପରା  ।

ତୁମ ନିରବତା ବୁଝିପାରୁ ନାହିଁ 

କେଉଁ ଦୋଷ ଅବା ମୋର 

ନୀରବ ରହିଲେ ତୁମ୍ଭେ ହେ ମୁରାରି

ଆଉ କେ ହରିବ ଦୁଃଖ ମୋର ।।