ନାନା ରୂପେ ନାରୀ

ନାରୀ କେବେ ସୁଖ ଦୁଃଖ

ସାଥୀ ହୁଏ ସ୍ୱାମୀର

କେବେ ମାଆ ହୋଇ ସନ୍ତାନକୁ

ଦିଏ ବକ୍ଷରୁ କ୍ଷୀର

ବାପ ଘରେ କିଛି ଦିନ

ରହିଥାଏ ଝିଅ ହୋଇ

ବୋହୂ ହେଲା ପରେ ଚଳେ

ସଭିଙ୍କର ମନ ନେଇ

ଦୁଇ କୁଳ ହିତ ପାଇଁ

ନିଏ ନାରୀ ଜୀବନ

ନାରୀଙ୍କୁ ସମ୍ମାନ ଦେଲେ

ବଢ଼େ ଦେଶର ମାନ ।

ନାରୀ ସାଥେ ବ୍ୟଭିଚାର

କରିଥାଏ ଯେଉଁ ନର

ଶାନ୍ତିରେ ରହେନି କେବେ

ହୁଅଇ ସେ ନାରଖାର

ଯାଚିଲେ ଅମୃତ ବାରି

ଲାଗେ ତାକୁ ବିଷପରି

ଭୁଲି ପାରେ ନାହିଁ ନାରୀ

ସେହି ଅଭୁଲା ଚିହ୍ନ

ନାରୀଙ୍କୁ ସମ୍ମାନ ଦେଲେ

ବଢ଼େ ଦେଶର ମାନ ।

ନାରୀ ଓଠେ ହସ ଦିଏ ଯେ ପୁରୁଷ

ବରଷକ ବାରମାସ

ସେ ହସରୁ ଝରେ ସରଗ ସୁଷମା

ଦେବତା ହୁଅନ୍ତି ବଶ

ନଭାବ ଦୁର୍ବଳା ନାରୀ

ଦିନେ ଦୁର୍ଗା ରୂପ ଧରି

କରିଥିଲେ ମହୀରୁ ସେ

ଦୁଷ୍ଟ ପାପୀ ନିଧନ

ନାରୀଙ୍କୁ ସମ୍ମାନ ଦେଲେ

ବଢେ ଦେଶର ମାନ ।