କହ ! କାହିଁକି ତୋତେ ମୁଁ ଡାକିବି ?

ମାଗିନାହିଁ କେବେ ହାତପାତି କିଛି 

ଆଦରି ନେଇଛି ସବୁ ମଥାପାତି 

ଦୁଃଖ ର ଦରିିଆ ହେଉ ଯେତେ ବଡ

ପଥର ଥାଉ କି ପଥେ ଥାଉ ଗାଢ

ଚାଲୁଛି, ଆଗକୁ ଚାଲିବି 

କହ ! କାହିଁକି ତୋତେ ମୁଁ ଡାକିବି ?

ଏ ଜୀବନେ ଭରିିଛ ଅମାବାସ୍ୟା ରାତି 

କି ପାଇଁଁ ଲୋଡିବି ପୁନେଇଁ ର ତିଥି

ଅନ୍ଧାରର ବ୍ୟଥା ଫେଡିବା ପାଇଁ କି 

ନିଜେ ଜହ୍ନ ହେଇ ଜଳିବି 

କହ ! କାହିଁକି ତୋତେ ମୁଁ ଡାକିବି ?

ବଡ ଦିଅଁ ବୋଲି ଡିଣ୍ଡିମ ପିଟୁଛୁ 

ବଡ ଦେଉଳ ରେ ପହଡ ଭାଙ୍ଗୁଛୁ 

ଷାଠିଏ ପଉଟି ଭୋଗରୁୁ କାଣିଏ 

ହେଇନି ତ କାହିଁ ଉଣା 

ଏଠି ତୋ ଭକତ ଉପବାସେ ଶୁଏ 

ଜାଣି ତୁ ଯଦିି ଅଜଣା 

କହ ! କାହିଁକି ତୋତେ ମୁଁ ଡାକିବି ?

ଜାଣିଛି ସବୁୁରି ମୂଳରେ ଥାଉ ତୁ 

ତୋ ଇଛା ରେ ସୁୁରୁଜ ଉଏଁ

ନାସାରନ୍ଧ୍ର ଡେଇଁ ଯଉ ଟିିିକକ ଚାଲିଛିି 

ତୋ ଆଜ୍ଞା ପାଇଲେ ବହେ 

ଅବେଳ ରେ ଯଦି ବୁଡେଇଲୁ ଭେଳା 

ଜୀଇଁ ଥିଲା ଯାଏଁ ଲଢିବି 

କହ ! କାହିଁକି ତୋତେ ମୁଁ ଡାକିବି ?