ଆବାହନ

ଗାଲରେ ପୀରତି ମାଖି 

ଆଖିରେ ସପନ ଯୋଖି 

ଲାଜର ଅଳତା ପିନ୍ଧି 

ସ୍ମୃତି ର ଘୁଙ୍ଗୁର ବାନ୍ଧି ।

ବସିଛି  ମୁଁ, ବସିଥିବି 

ମୋ ପ୍ରିୟ ଆସିବେ ବୋଲି 

ମନ ମନ୍ଦିରେ ଦୀପ ଜଳୁଥିବ ।

ଲାଗେନା ଲାଗେନା ମନ

ନେତ୍ର ସ୍ଫୁରେ ଘନ ଘନ 

ଚିତ୍ତ, ଚିତ୍ତଚୋର  ପାଶେ 

ଚିନ୍ତି ଓଠ ଚିପି ହସେ ।

ଚିତ୍ର ଟିଏ ହୃଦେ ଆଙ୍କି 

ଦ୍ବାରେ ଉଙ୍କି ମାରୁଥିବି 

ମୋ ପ୍ରିୟ ଆସିବେ ବୋଲି 

ତାରା ଆଖିମିଟା ମାରୁଥିବ ।

କାଉ ଡାକେ କା କା

ହଳଦୀବସନ୍ତ ଆ

କି ବାରତା ଆଣିଛୁ ତୁ 

ଦେଇ ଯା ଦାନା ଖା ।

ପତରେ ପତରେ ପତ୍ର 

ଲେଖୁଛି ମୁଁ, ଲେଖୁଥିବି

ମୋ ପ୍ରିୟ ଆସିବେ ବୋଲି 

ଦୁଷ୍ଟ ପବନ ଉଡେଇ ନେଇଯିବ ।

ତେଲେଙ୍ଗି ମହୁରୀ ବାଜୁଥିବ 

ଶଙ୍ଖ ହୁଳହୁଳି ଉଛୁଳିବ

କନିଆ ସାଜି ମୁଁ ବସୁଥିବି ନିତି 

ଭାଉଜ ଙ୍କ ଥଟ୍ଟା ଶୁଭୁଥିବ ।

ମୁଁ ମଲା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ, 

ପ୍ରିୟ ମୋର

ଏଇମିତି ଆସୁଥିବ ।