ତୋଳିନିଅ ଶ୍ୟାମଘନ

ତୁମ ଅଙ୍ଗ ଶୋଭା ଦେଖି ହେ ମୋହନ

ଥୟ ନୋହୁଛି ଏ ମନ,

ଇଚ୍ଛା ହେଉଅଛି ବାରବାର ଖାଲି

କରିବାକୁ ଆଲିଙ୍ଗନ ।

ତୁମରି ଭାବରେ ପଡ଼ିଲା ଦିନଠୁ

ମୁଁ ହୋଇ ରହିନି ମୋର,

ଆନମନା ହୋଇ ଯାଉଅଛି ସଦା

ଶୁଣି ଏ ବଇଁଶୀ ସୁର ।

ନ କହିବା କାମ କରୁଛି ଖାଲି ମୁଁ

କରିବା ଯାଉଛି ଭୁଲି,

କେତେ କଟୁ କଥା ଶୁଣୁଛି ସେ ଲାଗି

କହି ପାରିବିନି ଖୋଲି ।

ତୁମକୁ ତ ମୁହିଁ ମନ ଦେଇଅଛି

ଆନ କଥା ଶୁଣି କିଆଁ,

ଅଭିମାନ କରି ତୁଚ୍ଛାଟାରେ କୁହ 

ଡରିକି ହେବି ଛାନିଆ ।

ତୁମେ ମୋର ଶ୍ଵାସ ତୁମେ ବିଶ୍ୱାସ

ତୁମେ ମୋ ପିଣ୍ଡର ପ୍ରାଣ,

ବିଳମ୍ବ ନ କରି ବାହୁ ଯୁଗଳରେ

ତୋଳି ନିଅ ଶ୍ୟାମଘନ ।