ସାହିତ୍ୟ ମୋ ଛାତିର ସ୍ପନ୍ଦନ ହେଲେ କବିତା ମୋ ପାଇଁ ଅମ୍ଳଜାନ ।
Share with friendsକେବଳ ସଂଚରି ଚାଲିଛି ବିଷ ମୋ ସର୍ବାଙ୍ଗରେ ମିଶି ଚାଲିଛି ମୋ ରକ୍ତରେ, ମୋ ମେଦରେ ମୋ ଶରୀରର ହାଡ଼, ମାଂସ ତନ୍ତ୍ରୀ ତନ୍ତ୍ରୀରେ ଏବେ ଏଇତ ବୋହିଲା...
Submitted on 29 Mar, 2020 at 15:18 PM
ଆଉ ସେତେବେଳେ ସବୁ ଲୋକଙ୍କ ମୁହଁରେ ସେଇ ଗୋଟିଏ କଥା" କି ଭୁଲ କଲା ସେ ?" ।
Submitted on 25 May, 2018 at 16:34 PM
ଆଉ ସେତିକି ବେଳେ ସେ ଅଦୃଶ୍ୟ ହେଇ ସାରିଥିଲା ସହରର ସେଇ ଜନସମୁଦ୍ର ଭିତରେ..........।
Submitted on 19 Apr, 2018 at 10:21 AM
ଶିଶୁର କାନ୍ଦରେ ଥରି ଉଠୁଥାଏ ସେଇ ଘରର ସବୁ କାନ୍ଥ । ସତେକି ସେ ପରିଚୟ ମାଗୁଛି ମୋତେ କହି ପାରିବ ମୁଁ କେଉଁ ଧର୍ମର..?
Submitted on 10 Apr, 2018 at 08:14 AM
ତା ଆଖିରୁ ମଧ୍ୟ ଝରି ଯାଉ ଥାଏ ଦୁଇଧାର ଲୁହ। ଆଉ ସେତିକି ବେଳେ ସେ ବୁଝି ସାରିଥାଏ ମାନବିକତା ଓ ସ୍ୱାଭିମାନର ପ୍ରକୃତ ଅର୍ଥ।
Submitted on 04 Feb, 2018 at 08:11 AM
ଘର ମାଲିକଟା ଡାକ ପକେଇଲା, ମାଉସୀ… ମାଉସୀ… ମାଉସୀ… କିନ୍ତୁ କିଛି ଉତ୍ତର ଆସିଲାନି… ବୁଢ଼ୀଟା କିନ୍ତୁ ସେମିତି ନିର୍ବାକ ନିସ୍ପନ୍ଦ ଭଳି ପଡିରହି...
Submitted on 04 Feb, 2018 at 08:07 AM
ଧୀରେ ଧୀରେ ମଦନର ସାଇକେଲର ବେଗ ବଢ଼ିବାରେ ଲାଗିଲା ତାରି ସାଙ୍ଗକୁ ହୃଦୟର ସ୍ପନ୍ଦନ ବି ଜୋର ଜୋର ବଢିବାରେ ଲାଗୁଥାଏ ।
Submitted on 04 Feb, 2018 at 08:03 AM
ଜଣେ ବଧୂ ବେଶରେ ସଜେଇ ହୋଇଥିବା ଝିଅକୁ ଅଣା ହୋଇଥାଏ। ବେଶଭୂଷାରୁ ନବ ବିବାହିତ ଜଣାପଡୁଥାଏ ।
Submitted on 26 Dec, 2017 at 05:31 AM