ପ୍ରେମ କେବେ ଫୁଲ ହୋଇ ଫୁଟେ

ପ୍ରେମ କେବେ ଫୁଲ ହୋଇ ଫୁଟେ

ମନ ତଳ କଦମ୍ବ ବନରେ ,

ପ୍ରେମ କେବେ ଲୁହ ହୋଇ ଝରେ

ଯମୁନାର ଉଜାଣୀ ସ୍ରୋତରେ ।

ପ୍ରେମ ଏକ ଖିଆଲି ମନର

ଅଦିନିଆ ଋତୁ,

ବଇଶାଖୀ ଝାଞ୍ଜି ପରି ଜାଳେ !

ପ୍ରେମ କେବେ ଚୋରା ଚଇତାଳି

ହୃଦୟର ହରିତ୍ ଅରଣ୍ୟ ,

ପ୍ରେମ କେବେ ଉଆଁସ ରାତିର

ଦିଶା ହୀନ ମୁଠାଏ କାରୁଣ୍ୟ ।

ପ୍ରେମ ଗଢେ ପ୍ରେମ ଭାଙ୍ଗେ କେବେ

ମନର ମନ୍ଦିର,

ପାପ ର ସମାଧି ପରେ ପୂଣ୍ୟ !

ପ୍ରେମ ଏଠି ଫୁଲଟିର ଲାଜ ଭରା

କମନୀୟ ଗୋଲାପୀ ଓଠରେ ,

ପ୍ରେମ ଏଠି ମଧୁକ୍ଷରା ଭିଜାମାଟି

ଆଷାଢ ର ପହିଲି ଛୁଆଁରେ ।

ଭଷାମେଘ ପରି କେବେ ପ୍ରେମ

ନୀଳ ଆକାଶରେ ,

ଜହ୍ନ ସହ ଲୁଚକାଳି ଖେଳେ !

ପ୍ରେମଟିଏ ଅଙ୍କୁରିତ ହୁଏ କେବେ

ବସନ୍ତର ମୃଦୁ ପରଶରେ ,

ଭୂମିଲଗ୍ନା ବଉଳ ଭରା ସେ ଡାଳ

କୁହୁ କୁହୁ କୋଇଲିର ସ୍ବରେ ।

ନବନୀତା ନହୂଲୀ ପାଦର

ଅଳତା ଗାରରେ ,

ଚମ୍ପାଫୁଲ ମେହେନ୍ଦୀ ରଙ୍ଗରେ !

ପ୍ରେମ ଆସେ ଧୀର ପଦପାତେ ଏଠି

ନୂଆ ନୂଆ କିଶୋରୀ ଛାତିରେ ,

ପ୍ରେମ ତୋଳେ 'ମାଗେ ପରବର 'ଛନ୍ଦ

ଆଦିବାସୀ ତରୁଣୀ ଓଠରେ ।

କିଛି ଲାଜ କିଛି ଭୟ ନେଇ

ପ୍ରେମ ଆସୁଥାଏ,

ବିଶ୍ବାସର ହୃଦୟ ସାଗରେ !!