ପ୍ରେମ ଋତୁ

ନହକା ଆମ୍ବଡାଳରେ ବଉଳ ଆସିଲେ

ଭାବିନିଏ ପ୍ରେମ ଋତୁ ,

ଏଇ ବୋଧେ ଜୀବନର ଅନ୍ୟନାମ

କୋଇଲିର କୁହୁତାନ

ଅଳିର ଗୁଞ୍ଜନ

ମଳୟ ପବନ

ସବୁ ଆତୁରା କରନ୍ତି

ପ୍ରେମ କରିବାକୁ !

ପ୍ରେମ କେମିତି ହୁଏ

କେଉଁ ବାଗରେ ,

କେଉଁ ତୁଠରେ କି କେଉଁ ବାଟରେ

ଝୁଣ୍ଟି ପଡି ରକ୍ତାକ୍ତ ହୁଏ ହୃଦୟ ',

କାହା ଛବି ଆଖି ଆଇନାରେ ବସାବାନ୍ଧେ

ଉଜାଣୀ ବହେ ଯମୁନା

କଳଙ୍କ ମୁଣ୍ଡାଇ ।

ପ୍ରେମ ଏମିତି ବି ଆସେ

କବାଟ ଫାଙ୍କରେ କେବେ ରେବତୀ ମନରେ ,

ପ୍ରେମ ପାଇଁ ଛାତିଏ ପାଣିରୁ

ଛାଣି ଆଣୁଥିବା କଇଁଫୁଲ ,

ସେଇ ମଲାଜହ୍ନର ମୁହଁ 

ଦୁଃଖର ବାଦଲରେ ହଜୁ ଥାଏ

ଭିଜୁଥାଏ ଆଖିର ଲୁହରେ !

ପ୍ରେମ କେବେ ମାପି ନାହିଁ

ହୃଦୟର ଲମ୍ବ ପ୍ରସ୍ଥ ,

କେବେ କଳିନାହିଁ ଗଭୀରତା ',

ନୀରବି ଯାଉଥିବା ଓଠରେ ଯେ

କେତେ ଅକୁହା କବିତା !

ସେଇ କଥା କୁହା ଆଖିରେ ଆଖିରେ ପ୍ରେମ

କେବେ ଆରମ୍ଭରୁ ଶେଷ

ଆଉ ଶେଷରୁ ଆରମ୍ଭ ।।