ସତରେ ତମେ ଆସିଛ ମୋ ପାଖକୁ

ସତରେ ! ତମେ ଆସିଛ ମୋ ପାଖକୁ 

ବିଶ୍ୱାସ ହେଉନାହିଁ ମୋର ଦୁଇ ଆଖିକୁ 

କର୍ଣ୍ଣରେ ଶୁଭୁଚି ମୋତେ ତୁମ ପାଉଜିର ରୁଣୁ ଝୁଣୁ ସ୍ୱର 

ପାଗଳ ଭଅର ପରି ତୁମକୁ ଖୋଜୁଚି ମୁଁ ବାରମ୍ବାର ।

ମୁଁ ଦେଖୁଚି ତୁମକୁ ମୋ ଦୁଇ ନୟନରେ 

ପଡୁନାହିଁ ପତା ମୋର ଦୁଇ ପଲକରେ 

ଛାତିର ହୃଦ ସ୍ପନ୍ଦନ ବଢେ ମୋର ଧୀରେ ଧୀରେ 

ଦେଖି ତୁମ ଆଖିର ଏକ ଅପୂର୍ବ ଆକର୍ଷଣରେ ।

ତୁମ ପରିଚୟ ଦେଇ ତୁମେ ପଚାରିଲ ମୋର ନାମ 

ପରିଚୟ ଦେଇ ମୁଁ ଯେ ଡାକୁଥାଏ ରକ୍ଷାକର ପ୍ରଭୁ ଶ୍ରୀରାମ 

କରମର୍ଦ୍ଧନ ଆଶା ନେଇ ବଢ଼ାଇ ଦେଲ ତୁମ ହାତ 

ଭୟରେ ଥରି ଥରି ମୁଁ ହୋଇଲି ଆଚମ୍ବିତ ।

ମୁଁହରୁ ମୋର ବାହାରୁ ନଥାଏ କିଛି ବି ଶବ୍ଦ 

ସ୍ମିତ ହସି ତୁମେ ପଚାରିଲ କରିଛ କି ମୌନ ବ୍ରତ 

ଡରି ଡରି ମୁଁ ପ୍ରକାଶ କଲି ମୋ ମନର ଗୋପନ କଥା 

ଲାଘବ ହେବ ବୋଲି ଭାବି ମନର ବ୍ୟଥା ।

ଲାଜେଇ ଲାଜେଇ ତୁମେ ସ୍ୱୀକାର କଲ ମୋ ପ୍ରସ୍ତାବକୁ 

କିନ୍ତୁ ମନେପକାଇ ଦେଲ ମୋତେ ସମାଜର ଜାତିପ୍ରଥାକୁ

ଜାତି ଥିଲା ସିନା ଆମର ଅଲଗା ଅଲଗା 

ରକ୍ତ, ମନ, ପ୍ରାଣ ରେ ଥିଲା ସମ୍ପୂର୍ଣ ସମତା ।

ସେହି ସମୟରେ ପ୍ରବେଶ କରିଲା ମୋର ବୋଉ 

ପଚାରିଲା କେତେ ସମୟ ଶୋଇବୁ ତୁ ଆଉ 

ନିଦରୁ ଉଠି ମୁଁ ଯେବେ ଖୋଜିଲି ତୁମକୁ 

ଭାବିକି ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ହେଲି ତୁମେ ସତରେ ନୁହେଁ ଆସିଥିଲ ମୋ ସ୍ବପ୍ନକୁ ।