ପ୍ରେମ ପ୍ରତାରଣା

ପ୍ରେମ ହେବା ଏତେ ସହଜ ନୁହଁଇ

ମରମ ତଳର ଫୁଲ,

ସେଇ ପ୍ରେମ କେବେ ପ୍ରତାରଣା ଜାଲେ

ପାଲଟେ ନିଆଁର ଝୁଲ ।

ଜୀବନତ ଏକ ସୁକୁମାର ଗଛ

ଫୁଲ ଫଳେ ହସୁଥାଏ,

କେବେ ଅଦିନର ବଇଶାଖୀ ଝଡେ

ଭୂମିରେ ସେ ଲୋଟୁଥାଏ ।

ଚାରି ଚକ୍ଷୁ ଯେବେ ମିଳନ ହୁଅଇ

ହୃଦୟ ତ ଝୁରୁଥାଏ ,

ଦୁଇ ଟା ହୃଦୟ ଏକାକାର ହେଲେ

ମନଟା ଚଗଲା ହୁଏ ।

ପ୍ରେମ ସମ୍ଭାଷଣ ପ୍ରେମର ଦହନ

ମନ ନୀରବରେ ସହେ ,

ଗୋପନ ମିଳନ ପାଇଁ କେ ଉଚ୍ଛନ୍ନ

ଉଜାଗରେ ରାତି ପାହେ ।

ବସନ୍ତ ମଳୟ ପୁଲକ ଜଗାଏ

ଚାନ୍ଦିନୀ ଚେତାଏ ମନ ,

ପ୍ରେମ କରି ଦିଏ ଚେତନାକୁ ଅନ୍ଧ

ମନରେ ଜାଗଇ ସ୍ବପ୍ନ ।

ଯେତେ ବାଧା ଯେତେ ବାଦ ଅପବାଦ

ପାରେନି ମନକୁ ଟାଳି ,

କଳଙ୍କ ପସରା ମଥାପରେ ବୋହି

କିଏ କରେ ଜପାମାଳି ।

ଦିନ ପରେ ଦିନ ପାଣି ପରି ବହେ

ମିଳନର ନିଶା ଘାରେ,

ଅଳପ ଦିନରେ ଗଳପ ଅନେକ

ମିଳନରେ ପ୍ରେମ ସରେ ।

ଆସେ ପ୍ରତାରଣା କରେ ବାଟବଣା

ଟିକେ ଦେହ ସୁଖ ପାଇଁ ,

ଦେହର ଡହକ ମନର ମହକ

ମିଳନର ଗୀତି ଗାଇ ।

କେତେ ଯେ କୁଆଁରୀ ମାଆର ଜୀବନ

ଅକାଳରେ ଝରିପଡେ,

କେତେ ଯେ କଅଁଳା ଶିଶୁ ବାଟେ ପଡି

ଅସମୟେ ଦେହ ଛାଡେ ।

ପ୍ରେମ ପ୍ରତାରଣା ଲୁଚକାଳି ଖେଳ

ଜୀବନକୁ ଦିଏ ଜାଳି ,

କାଲି ଯେ ପ୍ରେମିକା ଆଜି ଖାଏ ଧୋକ୍କା

ସହେ ନିନ୍ଦା ମାଡ ଗାଳି ।

ଦୁନିଆଁ ଆଖିରେ କଳଙ୍କିନୀ ସାଜି

ଅକାଳେ ପଡେ କେ ଭାଜି,

କିଏ ଆଇନ୍ ର ଜାଲରେ ଫସଇ

ବୟସ ତା ଯାଏ ହଜି ।

ପ୍ରେମ ନୁହେଁ ଖାଲି ଦେହର ମିଳନ

ପ୍ରେମ ମନ ତଳ ମଧୁ

ପ୍ରେମରେ ନ ଥାଏ କଳଙ୍କ କାଳିମା

ସିଏ ତ ଅତଳ ସିନ୍ଧୁ !