ଭୁଲୁ ମତେ ବୁଝିବ ନାହିଁ ମୁଁ ଏ ସମ୍ପର୍କ ଗଢି କିଛି ଭୁଲ କରିନାହିଁ ଏ ସମ୍ପର୍କ ସେତୁଟିଏ ସାଜି,

ସ୍ବପ୍ନ ନାୟିକା

ପୁରୁଣା ବର୍ଷର ପୁରୁଣା କଥାକୁ ମନରୁ ଦେବା ପାଶୋରୀ ନୂଆ ବରଷରେ ହୃଦୟେ ବାନ୍ଧିବା ପ୍ରୀତିର ବନ୍ଧନ ଡୋରି

ଅଧରେ ଫୁଟାଅ ହସ

ଗାଆଁରେ ପଡ଼ିବ ହୁରି

ପ୍ରିୟା ର ସନେଟ୍

ତୁମପାଇଁ ସଖୀ ଶୀତ ଗାଏ ଗୀତ ହେମାଳ ପବନ ସ୍ୱରେ

ପାସୋରିବି ଯେତେ ଭାବୁଛି ସେତିକି ଜାଳେ ସ୍ମୃତି ନିଆଁ ଝୁଲ। ପ୍ରେମ ବୋଲି ଯେଉଁ ଅଢେଇ ଅକ୍ଷର ପାଠ ଯେ

ମୁଁ ନୀଳଜଳଧି ସୀମାହୀନ ବ୍ୟାପ୍ତି ତୁମେ ମୋର ଅବଶେଷ I ତୁମପାଇଁ ସଖୀ ସାଗର ସୈକତେ ଜାଗର ଜାଳେ ମୁଁ ନ

ତୁମପାଇଁ ସଖୀ ଅଦିନେ ଦୁନିଆଁ ଖେଳୁ ରଙ୍ଗ ପିଚିକାରୀ I

ଗୋଟେ ଗୋଟେ ଦିନ ସତେ ଯୁଗ ସମ ତା ସାଥିରେ ଭେଟ ପାଇଁ ଭାବି ତାର କଥା କଡ ଲେଉଟାଏ କେତେ ରାତି ଯାଏ ପାହି..

ବିଶ୍ୱାସରେ ବିଷ ଭରିଦେଲୁ ତୁହିଁ ଉଠୁଛି ଆଜି ମୋ କୋହ ।।

ପ୍ରେମ ପରିଭାଷା ଅଟଇ ବ୍ୟାପକ ନାହିଁ ତା'ର ପରିସୀମା ।

ବଂଚିବା ମାରିବା ସବୁ ତ ସମାନ ଆଜି ମୋ ପାଇଁ ହେ ସାଥି ଜଳାଇ ଜଳାଇ ଦିନରାତି ମାରେ ତୁମରି ସାଇତା ସ

ତୁମ ଭାବନାରେ ମନ ସମ୍ମୋହିତ ସରାଇ ଗଢିଛି ବସି ତୁମେ ଯେ ପଥିକ ମୋ ପାନ୍ଥଶାଳାରେ ସାକ୍ଷୀ ଏକା ଏଇ ନିଶ ।

ଯାମିନୀ ସାଜିଲା ନୟନ ଅଞ୍ଜନ ମୁଖ୍ୟ ସ୍ରୋତ ପରା ତୁମେ ଚିର ଦିନ ପାଇଁ ତୁମରି ପାଦୁକା ସାଇତି ରଖିଲିିି

ହୃଦୟ ଶୁଷ୍କତା ଲିଭାଏ ବସନ୍ତ ସବୁଜ ପାଲଟେ ମରୁ ନବ ପଲ୍ଲବିତେ ତରୁ ଲତା ହସେ ପ୍ରକାଶି ସୁନ୍ଦର ଚାରୁ

ମଧୁର ମିଳନ ବସନ୍ତ ଉତ୍ସବ ରଙ୍ଗର ପରବ ହୋରି ବୋଳିହେବି ମୁହେଁ ଅବିର ପରାଗ ପିଚକାରୀ ଦେବି ମାରି ।

ଅମୃତ ସନ୍ତାନ ଆଲୋକର ଶିଖା ଜୀବନ ଆନନ୍ଦ ଉତ୍ସ ନାଭି କମଣ୍ଡଳେ ସାଇତା କସ୍ତୁରୀ ସୁସାଧନେ ସୁପ୍

ସବୁ କିଛି ଥାଇ ମଧ୍ୟ ଲାଗେ ମୋତେ ଯେମିତି ମୁଁ ଶୂନ୍ୟତାର କବଳରେ ଯଦି ତୁମେ ନ ଥାଅ ମୋ ପାଖରେ