ପ୍ରଭାତ ଦର୍ଶନ

 

ପ୍ରାଚୀତୁଠେ ବଧୂ ଗୋଟେ ପ୍ରାତଃ ସ୍ନାନ ସାରି 

ଗୃହେ ଚଳେ ବେଗି ବେଗି ପିନ୍ଧି ନାଲି ଶାଢୀ 

କପାଳରେ ନାଲି ବିନ୍ଦୁ ହସେ କିରି କିରି 

କୁନ୍ତଳରୁ ସ୍ବର୍ଣ୍ଣ ରେଣୁ ପଡୁଛି ବିଛୁଡି ।

ଘାସ ଦେହେ ନେସା ଯେତେ କାକରର ଟୋପା 

ଝଲସୁଛି ସତେ ମଣି ମାଣିକ୍ୟର ଛଟା 

ତରଳ ସୁବର୍ଣ୍ଣ ପ୍ରାୟ ତରଙ୍ଗିଣୀ ଦିଶେ 

ତରୁଡାଳେ ବିହଙ୍ଗମ କୂଜନ୍ତି ହରଷେ ।

ଲାଜେ ଜର ଜର ସଦ୍ୟ ପ୍ରସ୍ଫୁଟିତ ପୁଷ୍ପ 

ପ୍ରମତ୍ତ ଭ୍ରମର ପ୍ରେମ ନିବେଦନେ ରତ

ମୃଦୁ ସମୀରଣେ ଡାଳ ନାଚେ ପୁଲକରେ 

ଫୁଲ ସାଥେ ପ୍ରଜାପତି ହସି ଦୋଳି ଖେଳେ ।

ମନ୍ଦିରରୁ ଭାସି ଆସେ ମଙ୍ଗଳ ଆଳତୀ 

କୁଳ ଭୁଆଷୁଣୀ ପୂଜେ ସତୀ ବୃନ୍ଦାବତୀ 

ହରିବୋଲ ଶବଦରେ ଉଛୁଳେ ଗଗନ 

ଭକ୍ତି ରସେ ବିମୋହିତ ତନୁ ମନ ପ୍ରାଣ ।

ଶକ୍ତି ଜାଗରଣେ ନବ ଉଦ୍ଦୀପନା ସୃଷ୍ଟି 

ନୂଆ ଆଶା ଭରସାର ହେଉଛି କି ବୃଷ୍ଟି 

ଆନନ୍ଦ ଉଲ୍ଲାସେ ପୁର ପଲ୍ଲୀ କୋଳାହଳ 

ପ୍ରଭାତ ର ଆଗମନେ ପ୍ରକୃତି ଚଞ୍ଚଳ ।