ଭୂତ ନାଚ

ଭୂତ କୋଠୀ ଥିଲା ଏକ ସ୍ଥାନ

ଗହନ କାନନ କୋଳେ

ଭୂତ ପ୍ରେତ ଆଉ ଡାହାଣୀ , କଙ୍କାଳ

ଧାଡ଼ି ସେହି ଠାରୁ ଚଳେ ।

ସନ୍ଧ୍ୟା ପରେ ପରେ ନଈ ପଠା ବିଲ

ତୋଟା ମାଳ ଓ ବଣରେ

ଦେଖା ଦେଇ ଭୂତ ପ୍ରେତ ପିଶାଚ ଏ

ଧେଇ ଢେଇ ନାଚ ଚାଲେ ।

ଭୂତ ନାଚ କହି ଦୂରରୁ ଦେଖନ୍ତି

ସୁଚାରୁ ଲୋଳ ନର୍ତ୍ତନ

ଅଧିକ ଭାବରେ ଏଇ ନାଚ ଚାଲେ

କୋଠୀ ନିକଟ ଓ ବଣ ।

ଖରା ଦିନେ ଗ୍ରୀଷ୍ମ ତପ୍ତ ନଈ ବାଲି

ପଠା କୋଳେ ମାରିଚିଲା

ଏଇ ଭୂତ ନାଚ ଦେଖିବା ପାଇଁ କି

ମେଳ ହୋଇଥାନ୍ତି ପିଲା ।

ଆହା କି ଆବେଗ ଆହା କି ରୋମାଞ୍ଚ

ଭରା ଏ ରମ୍ୟ ନର୍ତ୍ତନ

କଳା ଧଳା ଛାଇ ମାନେ ମେଳ ହୋଇ

ତାକ ତାକ୍ ଧିନା ଧିନ ।

ନାଚିବାରେ ଲାଗି ରହି ଥିଲେ ନିତି

କରି ବିକଟ ଚିତ୍କାର

ମନ୍ଦ ମନ୍ଦ ଭାସି ଆସଇ ତହିଁରୁ

ଉତ୍କଟ ମଦ ଦୁର୍ଗନ୍ଧ ।

ପ୍ରାଣ ମୋଦ କରେ ଭୂତ ପିଶାଚଙ୍କ

ଭୟଙ୍କର ନାଚ ଲୀଳା

ଗୀତ ବାଜା ସଜା ଲାଗେ କେତେ ମଜା

ଭୟେ ହୁଅନ୍ତି ବାଉଳା ।

ଅନୁଭବି ଜନ କରି ବିଲୋକନ

କମ୍ପଇ ଶରୀର ଭୟେ

କ୍ରମଶଃ କମ୍ପ ଯେ ବଢି ଉଠେ ବେଗେ

ଆଖି ଆପେ ବୁଜି ଯାଏ ।