ଭୁତ ନାଆଁ ଶୁଣିଲେ

ଭୁତ ନାଆଁ ଶୁଣିଲେ

ଡର ଲାଗେ ମୋତେ

ଭୁତ ଗପ ଶୁଣିବାକୁ

ବସେ ଜେଜେ ସାଥେ ।

ଜୋର କହିଲେ

ଜୋର କୂଳେ ଆମ ସୋରିଷ କିଆରି

ଶୁଖି ଯାଇଥିଲା ଫାଟି

ସୁନାସହ ମିଶି ବିଚାର କରିଲି

  ପାହାନ୍ତି ପହରୁ ଉଠି ।

ସେଣା ନେଇଯିବୁ ପାଣି ବୋହିବାକୁ

  ବଦଳିଲା ସନା ହେବ

କଥା ହୋଇ ଥିଲା ରାତିରୁ ଆସି

  ମତେ ସେ ଉଠେଇ ଦେବ ।

ରାତିରେ ଶୋଇଛି ଡ଼ାକ ଶୁଣି ତା'ର

  ପଛେ ପଛେ ଗଲି ମୁହିଁ

ସେଣା ସେ କରି ପାଣି ବୋହିଲୁ

   କିଛି କଥା ବାର୍ତ୍ତା ନାହିଁ ।

କଥା କହୁ ନାହଁ ମୁଁ କିଛି କହିଲେ

   ଖାଲି ମାରୁଥାଏ ହୁଁ

ସନା ନୁହେଁ ଇଏ ଭୁତ ନିଶ୍ଚୟ

   ମନରେ ଭାବିଲି ମୁଁ ।

ଲୁହା କୋଡିଟାକୁ ପାଦ ତଳେ ରଖି

  ଡରେ ଗପି ଚାଲି ଥାଏ

ହୁଁ ମାରି ସିଏ ବୋହି ଚାଲିଥାଏ

( ଅପେକ୍ଷା) ରାତି ପାହିବି ଯାଏ ।

ଫରଳା ହେବାରୁ ସେଣାକୁ ଫୋପାଡ଼ି

   ଚିଁ ଚିଁ ଶବ୍ଦ କରି

ପବନରେ କାହିଁ ମିଳେଇ ଗଲା ସେ

 ମୁଁ ଛୋବ ଯାଇ ଗଲି ପଡ଼ି ।

ସନା ଖୋଜି ଖୋଜି ବିଲରେ ପହଞ୍ଚି

  ସାଷ୍ଟମ କରି ଆଣିଲା

ଦି ଦିନ ଯାଏ ଜର ହେଲା ମତେ

   ମୁଣ୍ଡ ଭାରି ଲାଗୁଥିଲା ।