ବାଲ୍ୟବିବାହ ଏକ କଳଙ୍କ

ବିକଶେ ଶରୀର ବିକଶଇ ମନ

କୈଶୋର ଅବସ୍ଥା କାଳେ

ଅଠର ବରଷ ପୂର୍ବରୁ ବିବାହ

ସର୍ବଥା ନିଷେଧ ଅଟେ ।

କନ୍ୟା ସନ୍ତାନକୁ ମଣୁଥିଲେ ପୂର୍ବେ

ପରିବାର ପାଇଁ ବୋଝ

ପ୍ରଚଳିତ ପ୍ରଥା ଉତ୍ତମ ସ°ସ୍କାର

ମାନୁଥିଲା ଏ ସମାଜ । 

ଦାରିଦ୍ର୍ୟ କାରଣୁ କନ୍ୟା ସନ୍ତାନର

ଉପଯୁକ୍ତ ଶିକ୍ଷା ଦୀକ୍ଷା

ଦେବାକୁ ଉଚିତ ମଣୁତ ନଥିଲେ

କନ୍ୟାଙ୍କର ମାତାପିତା ।

ଅପ୍ରାପ୍ତ ବୟସେ ଗର୍ଭଧାରଣର

ନ ସହି ପାରି ବେଦନା

ଅଳପ ବୟସ୍କ ମାତୃ ମୃତ୍ୟୁ ହାର

ଅତିକ୍ରମୁ ଥିଲା ସୀମା ।

ବାଲ୍ୟ ବୈଧବ୍ୟର ପୀଡା ଦୁର୍ବିସହ

ଭାଷାରେ ଅବର୍ଣ୍ଣନୀୟ

ବିଚରା କନ୍ୟାଟି ମୁଣ୍ଡେ ଦେଇ ହାତ

ନିନ୍ଦୁଥିଲା ନିଜ ଭାଗ୍ୟ ।

ଦେଖି ସମାଜର ଦୁଖ ଅଧୋଗତି

ଉନବିଂଶ ଶତାବ୍ଦୀରେ

ଇ°ରେଜ ଶାସକ ଆଇନ ବଳରେ

କୁପ୍ରଥାକୁ ନିଷେଧିଲେ ।

ସ୍ୱାଧୀନ ଭାରତେ ସଭିଏଁ ସମାନ

ନାହିଁ ଲିଙ୍ଗ ଭେଦାଭେଦ

ସଭିଏଁ ପଢିବେ ସଭିଏଁ ବଢିବେ

କନ୍ୟା ନୁହେଁ ମୂଲ୍ୟହୀନ ।

ସ୍ୱତନ୍ତ୍ର ନିଯୁକ୍ତି ନେତୃତ୍ୱ ବିକାଶେ

ଦିଆଯାଏ ସ°ରକ୍ଷଣ

ହୁଏ ସୁନିଶ୍ଚିତ ନାରୀଙ୍କୁ ସୁରକ୍ଷା

ପ୍ରାବଧାନ ପ୍ରଣୟନ ।

ବାଲ୍ୟ ବିବାହକୁ ନିରୁତ୍ସାହ ଅର୍ଥେ

ରହିଅଛି ନିଷେଧାଜ୍ଞା

ଦୁଇବର୍ଷ ଜେଲ ଏକଲକ୍ଷ ଟଙ୍କା

ହୋଇପାରେ ଜୋରିମାନା ।

କାୟମନୋବାକ୍ୟେ ହେଲେ ସଚେତନ

ସମାଜରେ ନାଗରିକ

ସଫଳ ହୋଇବ ଏହି ଅଭିଯାନ

ଭାରତ କଳଙ୍କ ମୁକ୍ତ ।