ଅଧା ରହିଗଲା ସପନ

ପ୍ରେମ ଦିବସରେ ଭାବିଥିଲି ଗୋଟେ

ପ୍ରେମ କବିତା ମୁଁ ଲେଖିବି

ଭାରିଯାକୁ ଛାଡ଼ି ଆଉ କା' ସାଥିରେ

ରଙ୍ଗୀନ ସପନ ଦେଖିବି ।

ସବୁବେଳେ ହୁଏ କଟର କଟର

ତା' ଠାରେ ମନଟା ଲାଗୁନି

ଘସରା ମୁହଁକୁ ଦେଖିଲେ ପୁଲକ

ଆଉ ମୋ ଦେହରେ ଜାଗୁନି ।

ଛୁଆପିଲାଙ୍କର ଜଞ୍ଜାଳ ଭିତରେ

ତର କାହିଁ କହ ମିଳୁଛି

ଭଲକରି ଗଣ୍ଡେ ଖାଇ ବି ପାରୁନି

ତରତର ହୋଇ ଗିଳୁଛି ।

ପୁଅ ବୋହୂ ଆଉ ନାତି ନାତୁଣୀକୁ

କେତେ ମନେମନେ ଡରିବି

ଆଜିଠୁ ଭାବୁଛି , ସୁନ୍ଦରୀ ଦେଖିକି 

ପ୍ରେମ ନିବେଦନ କରିବି ।

ବୟସ ହେଲାଣି ଚଉବନ , ହେଲେ

ଯଉବନ ପଡ଼େ ଉକୁଟି

ପାଖଘରେ ଅଛି ଭାଉଜ ଗୋଟିଏ

ଡାକ ନାଆଁ ତା'ର ସୁକୁଟି ।

ସପନ ତାକୁ ମୁଁ ଦେଖୁଥିଲି , ନିଦ

ଭାଙ୍ଗିଗଲା କୋଉ ବାଗରେ

ଦେଖିଲି ଭାରିଯା' ଛାଞ୍ଚୁଣୀ ଧରିକି

ଉଭା ହୋଇଛି ମୋ ଆଗରେ ।