व्यथा
व्यथा
भावाचे ना प्रेम मिळाले
बहिणीची ना छाया मिळाली
मनी मानसी कुढत राहिलो
माझी व्यथा ना कुणा कळाली
स्वार्थाने हे सगळे भरले
कामास्तव मज जवळ धरले
इच्छा मनीच्या पूर्ण होता
माझे अस्तित्व तिथे ना उरले
आशा मनीची धुळीस मिळाल
माझी व्यथा ना कुणा कळाली
घरासाठी मी झिजत गेलो
दिवसरात्र मी राबराबलो
सोडुन गेला पिता मजला
ज्याने त्याने स्वार्थ साधला
त्यांसाठी मी आता परका झालो
मज प्रेमाची ही शिक्षा मिळाली
माझी व्यथा ना कुणा कळाली
सर्वच अबोल झाले
मज पासुन खूप दूरच गेले
नात्यांचेही बंध निखळले
त्या स्मृती जेव्हा मनी दाटता
गालावरती अश्रू ओघळले
मज सेवेची ही भिक्षा मिळाली
माझी व्यथा ना कुणा कळाली