प्रसाददान (पोवारी भाषा)
प्रसाददान (पोवारी भाषा)
निवृत्तीनाथ मोरो ईश्वर । आशिर्वाद ज्ञानेश्वरीपर ।
देवो मोला कृपाकर । प्रसाददान येव ।।१।।
दुष्टको दुष्टपणा सोड़ाये । सत्कर्मलक प्रेम बढ़ाये ।
दुश्मनीको नाश कराये । होये मित्रता ।।२।।
पापरुपी अंधारो होये दुर । स्वधर्मरुप देखे प्रभाकर ।
पाहिजे वा मिले सुकर । जगमा प्राणिला ।।३।।
मांगल्यको अखंड बर्षाव । ईश्वरनिष्ठ को होये हर्षाव ।
निरंतर धरतीपर भाव । भेटे प्राणिला ।।४।।
चलतो कल्पवृक्षकी ध्वनी । सजीव गाव वु चिंतामणी ।
बोलतो असो समुद्रवानी । बगिचा अमृतको ।।५।।
चंद्र सारखो जो दागहीन । सुर्य सारखो जो तापहीन ।
असा सबला सज्जन । सोयरा भेटेती ।।६।।
वास्तवमा सुखी सबको । पुर्ण होये तिनही लोकको ।
भजन करु आदिपुरुषको । अखंड भक्तिलका ।।७।।
अना ग्रंथपर जेको जीवन । विशेष संसारमा साधन ।
विजयी दृष्ट,अदृष्ट चिंतन । होयजाये जी ।।८।।
कव निवृती होय प्रसन्न । भेटे येन प्रसादको दान ।
ज्ञानदेव पाय वरदान । सुखी भयेव ।।९।।