निसर्गच देणार आपल्या झोळीत

जुना मी कणाकणाने मरत जातो की, नवा मी गर्भवास भोगून पुन्हा येतो

जगण्याच्या या वाटेवरला अडसर दूर सारत जावा

बोलण्यात माझ्या जगाला मी कळावं चालण्यात माझ्या मला मी अनुभवावं डोळ्यात माझ्या आनंदी मी दिसावं वागण्यात माझ्या फक्त...

घेरलंय या रोगराईनं सावधानताही पाळा राखा परिसर स्वच्छ समूळ रोगराई टाळा

अगणित तव उपकार माते

संचारबंदीला बनवली संधी आठवणी ताज्या करण्याची मग काय मैफिलच रंगली घरातल्या माणसांची

शिखरावर जाण्यासाठी कोणतीतरी वाट शोधावी लागते चांगल्या यशासाठीसुद्धा थोडी वाट पाहावीच लागते

लॉकडाऊनच्या निमित्ताने अनुभवले सुंदर क्षण

हिंदवी स्वराज्याचा भगवा दाही दिशात फडकला

सावित्रीची वाचून गाथा घेतला निर्णय शिकण्याचा

गाव मिळून जिल्हा प्रसिद्धीस येते, जगाचे लक्ष जाते मग देशाकडे

कर्तृत्वाशी बांधील शान, माझा वाढे अभिमान

मलाच पाहिजे सारे याचा आता अट्टाहास जरा दूर राहू द्या मी माझे माझ्यापुरते सोडून यापुढे तरी सारे सर्वांचे ध्यानीमनी पक्के...

मुलांच्या सुखासाठी सदैव हरणारा

मराठी माझी माय आहे भाषेची ती साय आहे कुणाची ती आय आहे कुणाची ती गाय आहे।

काही नाही संकल्प केलाय आम्ही कोरोनाला समूळ नष्ट करण्याचा म्हणून तर दिवस मोजतोय आणि अनुभवांची नोंद ठेवतोय...

आधार द्या रे गरिबांना आधार द्या रे कोरोनाग्रस्तांना कोरोनाची दहशत संपवू आपणच मानव सारे, पुन्हा विजयी होवू कोरोन...

डोळ्यांत अश्रू येतात, आठवून शहीद जवानाला

जगण्याने छळलं म्हणून सरणावर चढायचं नसतं मृत्यूच्या दाराबाहेर पडून जीवनाशी लढायचं असते