उनाड भ्रमर करी गुंजन, राग बागेश्री गाई जसा संपन्न अशा त्या कातरसमयी, भाव अन्य हरपले सुगंधित रातराणीसवे, मन माझे गुंतले...

आयुष्य म्हणजे एक क्षणभराचा विरंगुळा अन् कधीतरी क्षणभर मिळणारा जिव्हाळा

जीवनाचा नव्या आशयातून उकल करणारी रचना

गीत आज समोर तुझ्या, या प्रश्नासाठी गातो डोळ्यात तुझ्या पाहता, सांग मी हरवून कोठे जातो?

हल्ली 'लो-रेजोल्युशन' कविता सुचू लागल्यात,

निलमंडप का सजविला लावूनी भरजरी झालरी

मृत्यूअंती उरलेलं तिच्या सहवासाचं स्वप्न

दिसतोय निखळताना मला माझ्या प्रेमाचा शुक्रतारा

आपल्या रंगीत भेटींचा, मग अस्त सुरू झाला हलकाच डोळ्यातून तुझ्या, आठवणींचा प्रेमबिंदू आला तुझ्याशिवाय या रात्रींचा, वेग ...

शेवटी काय तू आणि मी म्हणजे काय रे एकच न ...एकच न..

म्हणून तर देवा तुला इनंती करते, पोरगी झाली या वक्ताला तर हिम्मत मांगते!

फुकून अंगारे-धुपारे रोग बरे होइना

अभिमान वाटला ..भारतीय असल्याचा ..ज्या भारतात असा अद्वितीय कलावंत जन्मला.

रंग छटांच्या रंग सागरी, रंगमय हे भाव खरे

एकेकाळी तुझ्या दिवसाची सुरुवात आणि शेवट माझ्याच आठवणीत जायचा... पण आज तो प्रत्येक दिवस एकांतात जगताना माझी आठवण येते न...

मग का जाणवेल दुरावा उबदार त्या हवेत?

मनाच्या अंगणी पडतो बकुळीचा ताजा सडा अन पापण्यांच्या काठावर आठवांची भरती

प्रणाम माझा क्रांतिसूर्याला अखंड दिन राती..

साक्षीने चंद्र तार्‍यांच्या, पुन्हा तुझा हात मागतो चार क्षणांच्या आयुष्यासाठी, मी तुझी साथ मागतो विखुरलेल्या माझ्या ...

हळूहळू दारूने त्याला इतका विळखा घातला की, तिच्याविना करमेना त्याला प्रेयसी झाली त्याची ती