मुखवटा

का वाटावे आकर्षण 

सोबत असता प्रिय सखी 

दिसणे असते का वरचढ

सांग मला तुझ्या लेखी 

मनातल्या भावना समजणारे

डोळे बोलतात जेव्हा 

तुझ्या माझ्या नात्याला 

अर्थ उरतो तेव्हा 

चेहऱ्यावरची रंगरंगोटी 

आवडते का तुजला 

भाव तयाचे जाणावे 

वाटत नाही का तुजला 

समोर येतील किती ललना 

तोल ढासळू नको देऊस 

मुखवटा पांघरावा असे

कधीच नको वागूस

सोबत तुझी माझी स्मरून 

क्षणांची पोतडी उघड समोर 

बघ आठवेल प्रीत आपली 

राहतील स्वप्नं उभी समोर