हृदयात कळ बारीकशी
हृदयात कळ बारीकशी
ओलेती थरथरली काया
गंध केसरी फुलारलेला
श्वास धपापे मऊ मुलायम
मंद मोगरा दरवळलेला
अवगंठून ती उभी अंगणी
धुंद रुपेरी पावसात
ओलेते ते ओष्ठ पाहूनी
धडधड उठली ह्रदयात
चेहऱ्यावर महिरप केसांची
ढगातून जणू चंद्र दिसे
पहाताच त्या मदनिकेला
पहा लागले मजसी पिसे
साडी चिकटली अंगाला
उठावदार ती तनू दिसे
वाराही आला रंगाला
जणू त्यालाही लागले पिसे
मनात माझ्या मोर नाचला
वाटे विचारावे गूज तिला
एकदा तरी चुंबन घ्यावे
घट्ट कवळावे कुशीत तिला
हे सुंदरी हुस्न परी
अप्सरा की उर्वशी
ओलेत्या संध्याकाळी
दारी उभी का तू अशी
ती वदली अहो दादा
येवढा पत्ता सांगा मजशी
दादा शब्द ऐकताना
हृदयात कळ बारीकशी
आणि माझ्या स्वप्नांची
झाली मग काशी काशी