आठवणी

आठवणींचा पसारा काही केल्या मनातून आवरला जात नाही ,

का छळतात भूतकाळातल्या आठवणी हे कोडेच उलगडत नाही !

रणरण तापलेल्या मनात कधी पावसाची सर बनून बरसतात ,

तर कधी आपल्या अस्तित्वाची ऊब ती मनावर पांघरतात !

आठवणींच्या लाटांना ठाऊक असते केवळ लहरत जाणे , 

मागे सोडून आलेल्या सुगंधी कळ्यांना पुन्हा फुलवून घेणे !

कधी आठवांची ही नक्षी असते हसरी , खेळती , नाचरी ,

तर कधी हीच स्मृतींची रांगोळी वाटते जीवघेणी अन् बोचरी !

वाटते कधीतरी निघून जावे या बोचऱ्या आठवणींपासून दूरदूर ,

परंतु मनाच्या खोलवर दाटून राही एक अनामिक हुरहुर !

हा आठवांचा गुच्छच तर आहे माझ्या असण्याचे अन् हसण्याचे कारण !

मम जीवनाच्या मोदकात ठासून भरले आहे या आठवणींचेच तिखट गोड सारण !